Federalny sąd administracyjny postanowił przed wydaniem decyzji zwrócić się do TSUE z pytaniem o zgodność niemieckich przepisów z prawem UE.
Wydany we wtorek wyrok potwierdza dotychczasową linię orzeczniczą TSUE w takich sprawach (wyrok z 5 kwietnia 2022 r., Commissioner of An Garda Síochána i in., C-140/20, z 6 października 2020 r., La Quadrature du Net i in., C-511/18, C-512/18 i C-520/18).
- Przepisy przewidujące prewencyjne uogólnione i niezróżnicowane zatrzymywanie danych o ruchu i danych dotyczących lokalizacji do celów zwalczania poważnej przestępczości i zapobiegania poważnym zagrożeniom dla bezpieczeństwa publicznego, są sprzeczne z prawem unijnym - odpowiedział TSUE niemieckiemu federalnemu sądowi administracyjnemu.
Z pytania niemieckiego sądu wynika, że określony w ustawie Prawo telekomunikacyjne obowiązek zatrzymywania obejmuje w szczególności dane niezbędne do ustalenia źródła oraz odbiorcy połączenia, daty i godziny jego rozpoczęcia i zakończenia lub – w przypadku komunikacji za pomocą SMS,wiadomości multimedialnej lub podobnej – moment wysłania i otrzymania wiadomości, a także datę i godzinę rozpoczęcia i zakończenia połączenia, lub – w przypadku komunikacji za pomocą telefonii mobilnej – oznaczenie komórek, które zostały wykorzystane przez numer wywołujący i wywołany na początku połączenia. W ramach świadczenia usług dostępu do Internetu obowiązek zatrzymywania obejmuje między innymi przypisany abonentowi adres IP, datę i godzinę rozpoczęcia i zakończenia korzystania z Internetu z przypisanego adresu IP oraz – w przypadku korzystania z Internetu mobilnego – oznaczenie komórki wykorzystanej na początku połączenia internetowego. Zatrzymywane są również dane wskazujące na położenie geograficzne i kierunki wiązki głównej anten radiowych obsługujących daną komórkę.
Zatrzymywane są dane także tych użytkowników, którzy objęci są tajemnicą zawodową, takich jak adwokaci, lekarze i dziennikarze.
- Taki całościowy zbiór danych o ruchu lub lokalizacji może dostarczyć bardzo precyzyjnych wskazówek dotyczących życia prywatnego osób, których dane są zatrzymywane, takich jak ich codzienne nawyki, miejsca stałego lub czasowego pobytu, codziennie lub okazyjnie pokonywane trasy, podejmowane czynności, relacje społeczne i środowiska społeczne, w których osoby te się obracają i, w szczególności, pozwolić na sporządzenie na ich podstawie profilu tych osób - zauważył TSUE.
