Ustawa o rachunkowości, w art. 3 ust. 1 pkt 15 (dalej: uor) definiuje środki trwałe jako rzeczowe aktywa trwałe o okresie ekonomicznej użyteczności dłuższej niż rok, o ile są kompletne, zdatne do użytku oraz przeznaczone na potrzeby jednostki. O sposobie wykorzystania i okresie użytkowania danego aktywa decyduje jednostka.
Przed przyjęciem środka trwałego do użytkowania i wpisaniem go do ewidencji należy dokonać jego wyceny (według ceny nabycia lub kosztów wytworze-nia). Każdy środek trwały powinien być również sklasyfikowany do odpowiedniej grupy, zgodnej z Klasyfikacją Środków Trwałych wprowadzonej w rozporządzeniu Rady Ministrów z 3 października 2016 r. (dalej: KŚT 2016). W ewidencji środków trwałych powinien być wskazany przewidywany okres użytkowania, stawka i metoda amortyzacji danego aktywa.