Na zawarcie umowy założycieli najczęściej decydują się przyszli wspólnicy spółek handlowych. W praktyce obrotu nierzadko zdarzają się sytuacje, gdy pojawia się pomysł na wspólne przedsięwzięcie, ale brak skonkretyzowanych ram jego prowadzenia.
Czytaj także: Rejestrowanie działalności gospodarczej: jak założyć własną firmę
Dobry punkt startu
W takiej sytuacji umowa założycieli może się okazać dobrym punktem wyjścia do określenia zasad prowadzenia biznesu zanim wspólnicy wybiorą odpowiadającą im formę prawną. Taka umowa może stanowić podstawę sporządzenia umowy spółki. W sytuacji natomiast, gdy wspólnicy rozpoczynają pracę nad założeniem wspólnego biznesu od sporządzenia umowy spółki, founders' agreement może stanowić uzupełnienie tej umowy.
Founders' agreement jest umową nienazwaną, nieuregulowaną wprost w przepisach co do jej treści. Zawarcie takiej umowy jest dopuszczalne zgodnie z obowiązująca w naszym porządku prawnym zasadą swobody umów. Należy jednak pamiętać o jednej podstawowej zasadzie, przy sporządzaniu tej umowy. Jej postanowienia dla swej ważności a także wywołania pożądanego skutku, nie mogą naruszać natury stosunku prawnego spółki, powszechnie obowiązujących przepisów prawa ani zasad współżycia społecznego.
Jaka forma
Umowa dla swojej skuteczności nie wymaga szczególnej formy, zasadniczo wystarczy jej zawarcie w zwykłej formie pisemnej. Niemniej w niektórych sytuacjach zasadne może być zawarcie jej w formie szczególnej. Tak będzie chociażby w sytuacji, gdyby na podstawie postanowień samej umowy miało dojść w przyszłości do przeniesienia udziałów w spółce z o.o., do czego przepisy wymagają formy pisemnej z podpisami notarialnie poświadczonymi.
