Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną firmy, która nie zgadzała się z interpretacją regulacji dotyczących opłat za śmieci.
Z wnioskiem wystąpiła spółka, która prowadzi sklep spożywczo-przemysłowy. Oceniła, że minimalna pojemność pojemników do zbierania odpadów komunalnych określona w regulaminie utrzymania czystości i porządku na terenie gminy istotnie przewyższa faktyczne jej potrzeby. W regulaminie zastrzeżono bowiem, że każdy lokal powinien być wyposażony w co najmniej jeden pojemnik o pojemności 110 litrów. Tymczasem jej rzeczywiste potrzeby są niższe.
Urzędnicy stwierdzili jednak, że minimalna wielkość pojemników stanowi dolną granicę określenia ilości pojemników w deklaracji.
Spółka zaskarżyła interpretację, ale przegrała. Najpierw jej skargę oddalił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie, a prawidłowość tego rozstrzygnięcia ostatecznie potwierdził sąd kasacyjny. NSA zauważył, że sam ustawodawca daje organowi samorządu podstawę do określenia rodzaju i minimalnej pojemność pojemników na śmieci.
Czytaj więcej
Opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi, obliczana na podstawie metody „od ilości zużytej wody”, nie będzie mogła przekroczyć 7,8 proc. dochodu rozporządzalnego na 1 osobę ogółem za gospodarstwo domowe (ok. 150 zł) - to jedno z najważniejszych założeń nowelizacji podpisanej przez przez prezydenta.
Skoro opłata za śmieci jest pobierana od ilości pojemników, to właściciel nieruchomości musi wykazać ich ilość. I, jak tłumaczył sędzia sprawozdawca Paweł Dąbek, z aktu prawa miejscowego dowiaduje się, jaka jest minimalna ich wielkość i pojemność.
NSA zgodził się, że gdy w praktyce pojemnik jest wystarczający, to właściciel nie ma obowiązku deklarowania większej ich ilości. Należy się bowiem odnosić do rzeczywistego gromadzenia odpadów. Jednak podstawa prawna w powiązaniu z aktem prawa miejscowego wskazuje, że w deklaracji, na podstawie której ustalana jest opłata, musi być wykazany pojemnik o przyjętej pojemności. Zatem minimalna ilość to jeden pojemnik o pojemności uchwalonej w regulaminie.
Zdaniem NSA dopiero gdyby się okazało, że potrzeba jest ich więcej, można przyznać rację skarżącemu, że ich ilość zależy od faktycznej ilości odpadów.
Wyrok jest prawomocny.
Sygnatura akt: III FSK 211/21
