Poprzednia koronacja odbyła się w Wielkiej Brytanii 2 czerwca 1953 roku, a więc niemal 70 lat temu. Obecny król, Karol III miał wówczas cztery lata. W momencie wstąpienia Elżbiety II na tron Karol został automatycznie następcą brytyjskiego tronu i uzyskał tytuł księcia Kornwalii, a w 1958 roku - w wieku 10 lat - został księciem Walii.
Koronacja Elżbiety II była pierwszą koronacją brytyjskiego monarchy transmitowaną przez telewizję. W Wielkiej Brytanii transmisję z koronacji Elżbiety II oglądało wówczas w telewizji 27 mln Brytyjczyków (11 mln słuchało transmisji radiowej z koronacji).
Karol III włoży na głowę koronę Świętego Edwarda - nie jest to jednak oryginalna korona, używana od XI wieku, lecz jej kopia z 1661 roku (oryginał został stopiony po ścięciu Karola I Stuarta w 1649 roku, gdy Anglia, na krótko, stała się republiką). Korona ozdobiona jest 444 półszlachetnymi kamieniami - w tym brylantem Druga Gwiazda Afryki, wyciętym z największego diamentu, który kiedykolwiek znaleziono na świecie (Cullinan).
Wielka Gwiazda Afryki, największy na świecie brylant, znajduje się z kolei w berle królewskim, również pochodzącym z 1661 roku (koronę i berło wykonano na zamówienie króla Karola II).
Karol III zostanie królem Anglii, Walii, Szkocji i Irlandii Północnej tworzących Zjednoczone Królestwo, ale będzie też królem 13 innych państw wchodzących w skład Commonwealthu (brytyjska Wspólnota Narodów). Karol III będzie więc m.in. tytularną głową państwa m.in. w Kanadzie, Jamajce, Australii, Nowej Zelandii, Papui Nowej Gwinei czy na Wyspach Salomona. Lista ta może jednak wkrótce nieco się skrócić - zmianę ustroju na republikański planują Jamajka i Belize.
