Reakcja na wyrok TSUE była inna. Konfrontacyjna lub intelektualnie kuglarska. Nastąpiła na dwóch płaszczyznach. Konfrontacja to tzw. ustawa kagańcowa, zmierzająca do wyłączenia możliwości badania przez sądy wadliwości procedury powoływania sędziów, obwarowania tego zakazu surowszą sankcją dyscyplinarną, wyłączenia możliwości sędziowskiego protestu oraz zmarginalizowania samorządu sędziowskiego. Innymi słowy, do wyłączenia praktycznych konsekwencji prawnych wskazań zawartych w wyroku TSUE. Intelektualne kuglarstwo to próba wiążącego określenia konsekwencji wyroku TSUE przez sędziów IKNiSP SN, do których m.in. to orzeczenie się odnosi, w uchwale z 9 stycznia 2020 r., I NOZP 3/19. Jej punktem wyjścia jest pozorne uznanie zakwestionowania statusu KRS w wyroku TSUE z 9 listopada 2019 r. i aprobata dla badania tego statusu przez SN. Jednocześnie IKNiSP tę kompetencję zawłaszcza (art. 26 USN) oraz piętrzy szereg dodatkowych przesłanek niweczących konsekwencje wyroku TSUE.
Po pierwsze, ogranicza badanie w przedmiocie odwołania od uchwały KRS, w którym zarzuty podnosi tylko uczestnik postępowania, a dodatkowo nie może jej zaskarżyć kandydat do SN (art. 44 UKRS), który w braku wyłączenia odwoływałby się do zakwestionowanej przez TSUE ID (art. 27 § 4 pkt 3 USN).
Po drugie, nakłada obowiązek wykazania, że w danej sprawie TSUE miał rację, kwestionując KRS, tj., że brak niezależności KRS miał wpływ na treść danej uchwały, że miało miejsce oddziaływanie na sędziego (pkt 125 wyr. TSUE) lub zaszły okoliczności dotyczące ID (pkt 147–151) – co wyłączyć ma zastosowanie wyroku TSUE do innych osób niż członkowie ID. IKNiSP doskonale wie, że ten wpływ dostrzegalny może być jedynie w zaciszu ministerialnych lub sądowych gabinetów.
Dyscyplinarki zamiast wsparcia
Boleśnie przekonali się o tym pokrzywdzeni tzw. aferą hejterską, którzy zamiast wsparcia, od organów państwa otrzymali zarzuty dyscyplinarne i brak perspektyw wyjaśnienia sprawy.
Wie też, że okoliczności powyższe w praktyce nie mogą być udowodnione w terminie 14 dni do zaskarżenia uchwały KRS w zmarginalizowanym i wadliwym postępowaniu odwoławczym (m.in. przez wyłączenie sędziów SN).
Dodatkowo, IKNiSP uznała w uchw. (7) z 16 października 2019 r., I NOZP 2/19, że odwołanie od uchwały KRS nie wstrzymuje nominacji sędziowskich i nie można tu stosować cywilnego zabezpieczenia adresowanego do prezydenta. Innymi słowy, w świetle uchwały IKNiSP z 9 stycznia 2020 r. wyrok TSUE jest w praktyce niewykonywalny i niestosowalny. Nie tylko dla każdego sądu w Polsce, jako sądu europejskiego, lecz nawet dla SN.
