Sądy mają wyjść do ludzi

Pan Maciej Wiatrowski zaznaczył, że to pierwszy i najważniejszy krok w zapewnieniu dostępności sądów.

Pani Malwina Łapczyńska wskazała również na potrzebę szkoleń pracowników sądów i innych instytucji publicznych. Sędziowie oraz pracownicy wymiaru sprawiedliwości powinni zwracać się bezpośrednio do osoby uczestniczącej, a nie wspierającej. Sędzia Wojciech Langer zwrócił uwagę, że regulacje prawne nie powinny stanowić przeszkody w zapewnianiu niezbędnego wsparcia. Mimo że w ustawie o ustroju sądów powszechnych mowa jest o przesłuchaniu świadka na stojąco, nie widzi przeszkód, aby złożyć zeznania, siedząc.

Pani Monika Wiszyńska-Rakowska podkreśliła, że zagadnienie dostępności nie ogranicza się do likwidacji barier architektonicznych. Art. 13 konwencji o prawach osób z niepełnosprawnościami odnosi się również do dostosowań proceduralnych i szkoleń osób pracujących w wymiarze sprawiedliwości. Każdy z nas może na podstawie ustawy o dostępności zgłosić potencjalne bariery architektoniczne (np. wysokie progi w drzwiach czy brak podjazdu do części budynku) czy komunikacyjne (np. niedziałające pętle indukcyjne czy brak tłumacza języka migowego) do pracownika sądu odpowiedzialnego za dostępność. Paneliści zgodzili się, że najpierw należy przeprowadzić audyt dostępności, a w korespondencji wskazywać na możliwość zgłoszenia potrzebnego wsparcia ze wskazaniem konkretnego adresu mailowego bądź numeru telefonu, pod który należy trudności zgłosić.