Pracodawcy, którzy zatrudniają mniej niż 50 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty i zrezygnowali z prowadzenia zakładowego funduszu świadczeń socjalnych (ZFŚS), mogą wypłacać świadczenie urlopowe. Potwierdza to art. 3 ust. 3 Ustawy z dnia 4 marca 1994 roku o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.
Ile wynosi świadczenie urlopowe?
Według art. 3 ust. 4 wskazanej ustawy wysokość świadczenia urlopowego nie może przekroczyć wysokości odpisu podstawowego odpowiedniego do rodzaju zatrudnienia pracownika. Jednak warto podkreślić, że wysokość tego świadczenia ustalana jest proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy pracownika.
Wspomniany odpis podstawowy wynosi na jednego zatrudnionego 37,5 proc. przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim lub w drugim półroczu roku poprzedniego, jeśli to przeciętne wynagrodzenia było wówczas wyższe. W przypadku pracowników młodocianych w pierwszym roku nauki odpis ten wynosi 5 proc., w drugim 6 proc., natomiast w trzecim – 7 proc. przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego. Jeśli natomiast pracownik wykonuje prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, wówczas odpis wynosi 50 procent przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego.
Czytaj więcej
Seniorzy po przejściu na emeryturę mogą liczyć na różne dodatki do świadczeń emerytalno-rentowych...
Świadczenie urlopowe 2025
Jak stanowi Obwieszczenie Prezesa GUS z dnia 19 lutego 2025 roku w sprawie przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w 2024 roku i w drugim półroczu 2024 roku, przeciętne wynagrodzenie miesięczne wynosiło 7140,52 zł, natomiast w drugim półroczu – 7262,39 zł. Pod uwagę w wyliczeniu świadczenia urlopowego bierzemy więc kwotę z drugiego półrocza.
