Polityka personalna ma być kreowana w sposób przejrzysty, a warunki pracy powinny być przewidywalne. Tego wymaga od pracodawców unijna dyrektywa, która wprowadzi niedługo nowe obowiązki pracodawców.

Urlop w prawie pracy oznacza usprawiedliwiony okres zwolnienia pracownika z obowiązku świadczenia pracy o określonym przeznaczeniu (wyrok SN z 13 czerwca 2012 r., II PK 298/11, orzecznictwo SN dostępne na www.sn.pl, poza wyraźnie wskazanymi źródłami, z odwołaniem się do wyroku SN z 10 lutego 1988 r., III PZP 4/88, LEX nr 55402). Przy nabywaniu prawa do urlopu decydujące znaczenie ma pozostawanie w stosunku pracy, a nie świadczenie pracy (uchwała SN z 4 kwietnia 1995 r., I PZP 10/95, zob. też wyrok SN z 9 grudnia 2003 r., I PK 71/03, LEX nr 1633148).

W przepisach kodeksu pracy wymieniono kilka rodzajów urlopów. Pracownicy najczęściej korzystają z urlopów wypoczynkowych, okolicznościowych, a niekiedy z bezpłatnych. Przepisy umożliwiają też jednak korzystanie z urlopów szkoleniowych.

Jeżeli pracodawca zwykle akceptuje wszystkie wnioski urlopowe, a stawia sprzeciw tylko wtedy, gdy nie chce się zgodzić na wolne, nie ma podstaw, aby rozwiązać umowę w trybie natychmiastowym z pracownikiem, który zaczął wypoczynek bez wyraźnego zaakceptowania jego wniosku.

Nowy urlop opiekuńczy, dłuższy urlop rodzicielski i zmienione warunki wypowiedzenia umowy na czas określony - to niektóre ze zmian w Kodeksie pracy, nad jakimi pracuje Ministerstwo Rodziny i Polityki Społecznej.