Treść dostępna jest dla naszych prenumeratorów!
Kontynuuj czytanie tego artykułu w ramach e-prenumeraty Rzeczpospolitej. Korzystaj z nieograniczonego dostępu i czytaj swoje ulubione treści w serwisie rp.pl i e-wydaniu.
Długotrwałe umowy o usługi to nie tylko umowy budowlane
Kontrakty dotyczące usług o okresie realizacji dłuższym niż pół roku są regulowane dedykowanymi przepisami rachunkowymi umożliwiającymi m.in. wcześniejsze rozpoznanie przychodu i zysków, a ich typowym przykładem są umowy budowlane. Regulacje te jednak można, a w wielu przypadkach należy stosować do znacznie szerszego katalogu umów.
Zgodnie z art. 34a ustawy o rachunkowości (dalej uor), przychody z wykonania niezakończonej usługi o okresie realizacji dłuższym niż 6 miesięcy należy ustalić na dzień bilansowy proporcjonalnie do stopnia zaawansowania tej usługi. Uwarunkowane jest to istotnym stopniem zaawansowania prac, możliwością wiarygodnego ustalenia tego zaawansowania oraz określenia przewidywanych całkowitych kosztów wykonania usługi za cały czas jej realizacji.
Przepis ten, jak wskazano w ustawie, dedykowany jest przede wszystkim usługom budowlanym. Temat ten bardziej szczegółowo został opisany w poświęconemu tej kwestii Krajowemu Standardowi Rachunkowości nr 3 „Niezakończone usługi budowlane” (dalej KSR 3). Szczególne i poniekąd uprzywilejowane ujęcie rachunkowe umów objętych powyższymi przepisami polega m.in. na rozpoznaniu przychodów i kosztów przed zakończeniem realizacji umowy, możliwości rozłożenia w czasie określonych kosztów pozyskania kontraktu, a także konieczności łączenia lub dzielenia umów w określonych sytuacjach.
Pozostało 92% artykułu
