Podmioty gospodarcze często prowadzą rachunek walutowy w banku, a także posiadają kasę w walucie innej niż polski złoty. Sam wpływ środków na konta walutowe nie powoduje powstania różnic kursowych ani podatkowych, ani bilansowych. Różnice kursowe mogą natomiast powstać na rozrachunkach z dostawcami/odbiorcami jednostki w wyniku przesunięcia momentu spłaty zobowiązania/należności w stosunku do dnia wystawienia faktury.
Przy regulowaniu zobowiązania walutowego trzeba zwrócić uwagę na przyjęty w jednostce system rozchodu waluty obcej. Przepisy dopuszczają kilka metod ewidencjonowania rozchodu. Najczęściej stosowany jest średni kurs NBP z dnia poprzedzającego wykonanie operacji. Kolejnymi dopuszczalnymi metodami są: FIFO, LIFO oraz cen przeciętnych. Przyjęta przez jednostkę metoda powinna być stosowana w sposób ciągły, a zmiana metody w ciągu roku obrotowego jest zabroniona.