Przepis art. 102 Prawa wekslowego stwierdza, że nie będzie uważany za weksel własny dokument, któremu brak jednej z cech wskazanych w art. 101 Prawa wekslowego.
Funkcje weksla
Weksel ma pięć podstawowych funkcji: kredytową, płatniczą, obiegową, gwarancyjną i refinansową (zob. L. Bagińska, M. Czarnecki, Prawo wekslowe i czekowe. Komentarz, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2003, str. 2–29).
Funkcja kredytowa pozwala na uzyskanie m.in. kredytu towarowego (kupieckiego), który polega na odroczeniu w czasie terminu płatności świadczenia pieniężnego w zamian za weksel. W takiej sytuacji weksel pozwala na dokonywanie różnorodnych transakcji bez konieczności natychmiastowej zapłaty gotówką, poprzez odroczenie w czasie terminu płatności za zakupione usługi bądź towary, aż do daty wskazanej w wekslu. Podstawą zaistnienie stosunku kredytowego jest uprzednie zawarcie umowy, np. sprzedaży, w której strony ustalą, że zapłata za towar bądź usługę nastąpi później, tj. w terminie płatności weksla.
Funkcję kredytową weksla obrazuje następujący przykład: spółka A sprzedaje spółce B środek trwały. Spółka B nie dokonuje w momencie zakupu płatności ceny, lecz wystawia weksel własny z określonym terminem płatności.
Funkcja płatnicza polega na realizowaniu zobowiązań płatniczych przez wręczenie weksla, zamiast zapłaty z tytułu zawartych transakcji gospodarczych. W obrocie gospodarczym weksel jest używany jako środek pokrywania zobowiązań płatniczych.
Tak jak w powyższym przykładzie spółka B zamiast zapłaty za zakupiony środek trwały wręcza weksel spółce A, w którym jako trasata (główny dłużnik wekslowy – osoba mająca zapłacić weksel) wskazuje spółkę C, która jest dłużnikiem spółki B. Spółka A przedstawia weksel do zapłaty bezpośrednio spółce C.
