Ustawa z 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych (DzU poz. 2215) formalnie weszła w życie z początkiem 2019 r. Jej przepisy będą stosowane dopiero od 1 lipca br. i to początkowo tylko w odniesieniu do największych firm. Jednak już 16 maja br. parlament uchwalił zmianę do ustawy, a prezydent podpisał ją 6 czerwca. Nowelizacja zacznie obowiązywać po upływie 14 dni od ogłoszenia w Dz.U.
Urlopy dla rodziców
Na początku 2019 r. pojawiły się wątpliwości dotyczące osób przebywających na urlopie macierzyńskim, rodzicielskim i wychowawczym. Dotychczasowe literalne brzmienie przepisów ustawy mogło prowadzić do wniosku, że do kręgu osób zatrudnionych – a więc takich, które powinny być zapisane do PPK – nie należy zaliczać przebywających na wspomnianych urlopach związanych z macierzyństwem.
Czytaj także: Pracownicze Plany Kapitałowe: nowy system oszczędzania nie dla wszystkich
Wszystko za sprawą definicji zawartej w art. 2 pkt 18 ustawy o PPK. Zgodnie z dotychczasowych brzmieniem tego przepisu, osobami zatrudnionymi są m.in. pracownicy i zleceniobiorcy, jeżeli podlegają z tych tytułów obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym. Kluczowe jest stwierdzenie „z tych tytułów". Pobieranie zasiłku macierzyńskiego lub korzystanie z urlopu wychowawczego stanowi zaś odrębny tytuł do ubezpieczeń. W konsekwencji można było dojść do wniosku, że w stosunku do takich osób nie należy zawierać umów o prowadzenie PPK ani brać ich pod uwagę przy obliczaniu ogólnej liczby osób zatrudnionych. To z kolei ma wpływ na datę, od której do danego podmiotu zatrudniającego będą miały zastosowanie obowiązki wynikające z ustawy o PPK.
Szczęśliwie te wątpliwości dostrzegł również ustawodawca. Definicja osoby zatrudnionej zmieniona najnowszą nowelizacją nie pozostawia wątpliwości. Do ich kręgu należy również wliczać osoby przebywające na urlopie macierzyńskim, rodzicielskim i wychowawczym. Nie ulega natomiast zmianie zasada, że otrzymywane przez nie zasiłki nie będą stanowić podstawy wymiaru wpłat do PPK i nie należy ich potrącać.
