Począwszy od 1 stycznia 2018 r. podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów, koszty finansowania dłużnego w części, w jakiej nadwyżka kosztów finansowania dłużnego przewyższa 30 proc. „podatkowej EBITDA". Jednocześnie obowiązuje kwota „bezpiecznej przystani" w wysokości 3 mln zł.

Gdy mamy do czynienia z kredytem lub pożyczką w złotych, nie ma problemu z określeniem jakie koszty powinny zostać uwzględnione w puli kosztów finansowania dłużnego. Kosztami takimi są odsetki i inne opłaty związane z pozyskaniem finansowania. Co natomiast w przypadku, gdy podatnik zaciągnie kredyt lub pożyczkę w walucie obcej? Czy w puli kosztów finansowania dłużnego podlegających limitowi cienkiej kapitalizacji należy uwzględnić również zrealizowane różnice kursowe na spłacie zadłużenia w walucie obcej? Jeżeli tak, to czy tylko ujemne różnice kursowe powinny korygować koszty finansowania dłużnego czy również dodatnie różnice kursowe?