[b]Sąd Najwyższy w precedensowym wyroku (sygnatura akt I CSK 218/10) uznał[/b], że sądy mogą badać zapisy wzorców tzw. programów lojalnościowych pod kątem ich zgodności z prawami konsumentów.
Rozstrzygnięcie Sądu Najwyższego oznacza w praktyce, że [b]klienci będą mogli skarżyć do Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów warunki wszystkich programów lojalnościowych. Mogą też się zwrócić o to np. do powiatowego rzecznika praw konsumentów.[/b] Jeżeli sąd uzna jakieś postanowienia danego regulaminu za niedozwolone, będzie to równoznaczne z zakazem ich stosowania przez wszystkich przedsiębiorców.
W sprawie, której dotyczy wyrok SN, chodziło o regulamin programu Vitay dla klientów stacji benzynowych PKN Orlen SA. Z pozwem przeciwko tej firmie wystąpiło do Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów Stowarzyszenie Towarzystwo Lexus. Domagało się uznania licznych postanowień tego regulaminu za niedozwolone klauzule umowne.
Stowarzyszenie kwestionowało m.in. zastrzeżone w regulaminie Orlenu prawo firmy do zmiany regulaminu oraz katalogu programu Vitay w dowolnym momencie w czasie jego trwania, prawo wykluczenia z programu za naruszenie regulaminu i wstrzymania wymiany punktów na prezenty czy kupony w razie uzasadnionego podejrzenia, że punkty uczestnik otrzymał za zakupy towarów lub usług, do których w rzeczywistości nie doszło.
SOKiK uznał za niedozwolone 12 z kwestionowanych postanowień. Sąd II instancji tak samo ocenił tylko osiem z nich.
