[b]Tak orzekł WSA w Gdańsku 22 września 2009 r. (I SA/Gd 348/09).[/b]
We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej spółka wskazała, że zawarła umowę o zaprojektowanie i budowę zespołu budynków mieszkalnych (w systemie „zaprojektuj i wybuduj”) oraz infrastruktury towarzyszącej. Za świadczone usługi zamawiający zobowiązał się zapłacić jej zryczałtowaną cenę. W jej ocenie zaprojektowanie i wybudowanie zespołu budynków mieszkalnych powinno być objęte w całości stawką 7 proc. VAT, jako jedno świadczenie. Natomiast wybudowanie infrastruktury towarzyszącej powinno być objęte stawką 22 proc.
Stanowisko swoje poparła treścią art. 41 ust. 12 i 12c [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=172827]ustawy o VAT[/link] oraz § 5 ust. 1a pkt 1 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=173365]rozporządzenia ministra finansów z 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o VAT[/link].
Organ podatkowy nie zgodził się ze spółką, stwierdzając w interpretacji, że świadczenie z umowy (tj. zaprojektowanie i budowę) można rozdzielić na dwa odrębne, przy czym zaprojektowanie budynku nie podlega stawce preferencyjnej. Gdyby rozdzielenie nie było możliwe, to należałoby zastosować dla całego świadczenia stawkę dotyczącą tej jego części, która ma wyższą wartość.
WSA oddalając skargę, wskazał, że należy najpierw sprawdzić, czy świadczenia mogą być rozdzielone, a następnie trzeba zbadać wartość jednego i drugiego. Jeśli rozdzielenie jest możliwe (choćby w najmniejszym stopniu), to nie może być mowy o łącznym świadczeniu opodatkowanym jedną stawką. Gdyby rozdzielenie nie miało sensu, to wtedy należałoby przyjąć jedną stawkę dla całości. Sąd dodał również, że formuła „zaprojektuj i wybuduj”, zawiera sama w sobie koniunkcję dwóch oddzielnych czynności. Forma zapłaty za te usługi jest więc kwestią wtórną.