Frankowicz w sądzie: od pozwu po zaskarżenie wyroku

Postępowanie przeciwko bankowi powinno zostać zainicjowane przez kredytobiorców przedsądowym wezwaniem do zapłaty. Wezwanie to ma za zadanie: wyczerpanie trybu pozasądowego rozwiązania sporu, spowodowania skutku wymagalności dochodzonych przez kredytobiorców kwot od banku oraz możliwości naliczania odsetek ustawowych za opóźnienie jeszcze przed wniesieniem pozwu do sądu – powyższe wynika z art. 455 k.c.

Jak sformułować roszczenia

Pozew w zależności od tego, czy mamy do czynienia z aktywnym (spłacanym), czy też całkowicie spłaconym kredytem, będzie zawierał odmiennie sformułowane roszczenia. W przypadku kredytów aktywnych kredytobiorcy co do zasady wnoszą o ustalenie nieważności umowy kredytu i zapłatę wszystkich uiszczonych przez nich świadczeń pieniężnych na rzecz banku. Z kolei przy kredytach całkowicie spłaconych zasadniczym roszczeniem jest roszczenie o zapłatę najczęściej kwot uiszczonych ponad kapitał udzielonego kredytu. W obu wskazanych przypadkach można formułować także roszczenia ewentualne o odfrankowienie kredytu.

Czytaj więcej

Konsumenci

Kredyty frankowe. Poradnik - jak rozwiązać spór z bankiem

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w czerwcowym wyroku, po raz kolejny stanął po stronie frankowiczów. Wcześniej uznał, że wadliwą umowę kredytową można unieważnić na żądanie lub za zgodą konsumenta. Teraz stwierdził, że w przypadku unieważnienia umowy bank nie może domagać się od kredytobiorcy wynagrodzenia za korzystanie z kapitału.

Braki formalne...

Po wniesieniu pozwu do sądu sąd sprawdza, czy pozew nie jest dotknięty brakami formalnymi, jeśli je posiada, sąd wzywa powoda do ich uzupełnienia, jeśli ich nie ma, odpis pozwu wraz z załącznikami wysyła do pozwanego banku, zakreślając mu co najmniej 14-dniowy termin na złożenie odpowiedzi na pozew. Jest to ogólnie rzecz ujmując pierwszy etap postępowania sądowego zakładający wymianę pism procesowych stron procesu. Po wpłynięciu odpowiedzi na pozew, sąd może zobowiązać powoda do ustosunkowania się treści odpowiedzi na pozew w postaci złożenia repliki na odpowiedź na pozew, a następnie stronę pozwaną do ustosunkowania do treści wspomnianej repliki.

... i wnioski dowodowe

W międzyczasie sąd rozpatruje również wnioski dowodowe stron, które zostały sformułowane w złożonych przez nich pismach procesowych. Najczęściej wnioski te dotyczą dopuszczenia dowodu z przesłuchania stron procesu, dowodu z zeznań świadków – taki wniosek jest składany przez pełnomocników banku w zasadzie w każdej sprawie, dowód z opinii biegłego. Najczęstszym dowodem osobowym uwzględnianym przez sądy w procesie przeciwko bankowi jest dowód z przesłuchania stron z ograniczeniem jednak do przesłuchania powodów na okoliczności faktyczne związane z zawarciem umowy kredytu. Pytania do kredytobiorców na sali sądowej zadaje sąd, jak również pełnomocnicy. Z kolei jeśli sąd uwzględnia wniosek o dopuszczenie dowodu z zeznań świadków, to są to zwykle świadkowie występujący w dokumentacji kredytowej, tj. osoby, które reprezentowały bank przy podpisywaniu umowy z kredytobiorcą. Takie osoby również przesłuchiwane są na okoliczności związane z zawarciem umowy, często zadaje się im pytania na temat samego produktu bankowego w postaci kredytu indeksowanego czy denominowanego do CHF, zdolności kredytowej kredytobiorców na kredyt złotowy i kredyt indeksowany/denominowany do CHF czy zasad ustalania kursów walut w tabelach kursowych banku. Zazwyczaj przesłuchanie stron i świadków czy też samych stron ma miejsce podczas jednego terminu rozprawy. Nierzadko sądy korzystają z możliwości składania zeznań przez świadków na piśmie w trybie art. 2711 k.p.c. W takim wypadku sąd wyznacza świadkom odpowiedni termin na złożenie na piśmie odpowiedzi na pytania sądu oraz stron postępowania.

W procesie może się też okazać, że sąd skorzysta z pomocy biegłego, którego zobliguje do sporządzenia opinii, w której biegły ma za zadanie na przykład ustalić wysokość nadpłaty z tytułu wyłączenia klauzul abuzywnych z umowy kredytu przysługującej kredytobiorcom od banku. Naturalnie pojawienie się w procesie biegłego wiąże się z uiszczeniem zaliczki na poczet jego wynagrodzenia oraz wpływa na wydłużenie toczącego się postępowania. Do wydanej przez biegłego opinii strony mogą wnieść bowiem swoje zastrzeżenia i jeżeli są one zasadne, biegły będzie zobligowany przez sąd do wydania opinii uzupełniającej, może zostać także wezwany na rozprawę, gdzie sąd i strony procesu będą mieli możliwość zadania mu pytań.

Po przeprowadzeniu postępowania dowodowego sąd zamyka przewód sądowy i udziela głosu stronom, po czym odracza ogłoszenie wyroku na konkretną datę z uwagi na skomplikowaną materię sprawy. Po ogłoszeniu wyroku strony postępowania mogą złożyć wniosek o sporządzenie przez sąd pisemnego uzasadnienia wyroku. Z racji tego, że postępowanie sądowe jest w naszym państwie dwuinstancyjne, każda ze stron, jeśli ma w tym interes prawny w zaskarżeniu tzw. gravamen, może zaskarżyć niekorzystny wyrok w drodze apelacji.

Czytaj więcej

Konsumenci

Czym są „kredyty frankowe”?

Określenie „kredyt frankowy” ma charakter potoczny i na dodatek jest mylące. W rzeczywistości tego rodzaju kredyty nie są walutowe. Były wypłacane w złotych polskich i do 26 sierpnia 2011 roku, czyli wejścia w życie tzw. ustawy spreadowej, mogły być spłacane wyłącznie w PLN.

Zaskarżenie wyroku

Po wniesieniu apelacji do sądu odwoławczego (sądu II instancji) sąd ten dokonuje sprawdzenia apelacji pod kątem tego, czy zawiera ona wszystkie niezbędne elementy i jeśli nie jest ona dotknięta brakami formalnymi, jej odpis wraz z załącznikami sąd przesyła do strony przeciwnej. Strona przeciwna zgodnie z art. 3731 k.p.c. może w terminie 14 dni złożyć odpowiedź na apelacje, w której odniesie się do zarzutów sformułowanych pod adresem orzeczenia sądu I instancji przez apelującego. Następnie sąd odwoławczy, znając już stanowiska stron procesu, wyznacza termin rozprawy, na której rozpoznaje wniesioną apelację, następnie zamyka przewód sądowy i odracza ogłoszenie wyroku w sprawie.

Po ogłoszeniu wyroku sądu odwoławczego wyrok staje się prawomocny – jest tytułem egzekucyjnym, na który można nadać klauzulę wykonalności, a po jej uzyskaniu egzekwować wyrok już jako tytuł wykonawczy za pośrednictwem komornika sądowego. Postępowanie przed komornikiem sądowym inicjuje się za pomocą wniosku o wszczęcie egzekucji, do którego załącza się tytuł wykonawczy (prawomocny wyrok zaopatrzony w klauzule wykonalności).

Każde orzeczenie sądu w danej instancji zawierać powinno rozstrzygnięcie o kosztach procesu. Zasadą jest, że koszty procesu obciążają stronę przegrywającą proces, strona przegrywająca jest obowiązana zwrócić przeciwnikowi procesowemu także koszty zastępstwa procesowego, jeśli ten był reprezentowany w sprawie przez profesjonalnego pełnomocnika (adwokata/radcę prawnego).