Postępowanie przeciwko bankowi powinno zostać zainicjowane przez kredytobiorców przedsądowym wezwaniem do zapłaty. Wezwanie to ma za zadanie: wyczerpanie trybu pozasądowego rozwiązania sporu, spowodowania skutku wymagalności dochodzonych przez kredytobiorców kwot od banku oraz możliwości naliczania odsetek ustawowych za opóźnienie jeszcze przed wniesieniem pozwu do sądu – powyższe wynika z art. 455 k.c.
Jak sformułować roszczenia
Pozew w zależności od tego, czy mamy do czynienia z aktywnym (spłacanym), czy też całkowicie spłaconym kredytem, będzie zawierał odmiennie sformułowane roszczenia. W przypadku kredytów aktywnych kredytobiorcy co do zasady wnoszą o ustalenie nieważności umowy kredytu i zapłatę wszystkich uiszczonych przez nich świadczeń pieniężnych na rzecz banku. Z kolei przy kredytach całkowicie spłaconych zasadniczym roszczeniem jest roszczenie o zapłatę najczęściej kwot uiszczonych ponad kapitał udzielonego kredytu. W obu wskazanych przypadkach można formułować także roszczenia ewentualne o odfrankowienie kredytu.
Czytaj więcej
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w czerwcowym wyroku, po raz kolejny stanął po stronie frankowiczów. Wcześniej uznał, że wadliwą umowę kredytową można unieważnić na żądanie lub za zgodą konsumenta. Teraz stwierdził, że w przypadku unieważnienia umowy bank nie może domagać się od kredytobiorcy wynagrodzenia za korzystanie z kapitału.
Braki formalne...
Po wniesieniu pozwu do sądu sąd sprawdza, czy pozew nie jest dotknięty brakami formalnymi, jeśli je posiada, sąd wzywa powoda do ich uzupełnienia, jeśli ich nie ma, odpis pozwu wraz z załącznikami wysyła do pozwanego banku, zakreślając mu co najmniej 14-dniowy termin na złożenie odpowiedzi na pozew. Jest to ogólnie rzecz ujmując pierwszy etap postępowania sądowego zakładający wymianę pism procesowych stron procesu. Po wpłynięciu odpowiedzi na pozew, sąd może zobowiązać powoda do ustosunkowania się treści odpowiedzi na pozew w postaci złożenia repliki na odpowiedź na pozew, a następnie stronę pozwaną do ustosunkowania do treści wspomnianej repliki.
... i wnioski dowodowe
W międzyczasie sąd rozpatruje również wnioski dowodowe stron, które zostały sformułowane w złożonych przez nich pismach procesowych. Najczęściej wnioski te dotyczą dopuszczenia dowodu z przesłuchania stron procesu, dowodu z zeznań świadków – taki wniosek jest składany przez pełnomocników banku w zasadzie w każdej sprawie, dowód z opinii biegłego. Najczęstszym dowodem osobowym uwzględnianym przez sądy w procesie przeciwko bankowi jest dowód z przesłuchania stron z ograniczeniem jednak do przesłuchania powodów na okoliczności faktyczne związane z zawarciem umowy kredytu. Pytania do kredytobiorców na sali sądowej zadaje sąd, jak również pełnomocnicy. Z kolei jeśli sąd uwzględnia wniosek o dopuszczenie dowodu z zeznań świadków, to są to zwykle świadkowie występujący w dokumentacji kredytowej, tj. osoby, które reprezentowały bank przy podpisywaniu umowy z kredytobiorcą. Takie osoby również przesłuchiwane są na okoliczności związane z zawarciem umowy, często zadaje się im pytania na temat samego produktu bankowego w postaci kredytu indeksowanego czy denominowanego do CHF, zdolności kredytowej kredytobiorców na kredyt złotowy i kredyt indeksowany/denominowany do CHF czy zasad ustalania kursów walut w tabelach kursowych banku. Zazwyczaj przesłuchanie stron i świadków czy też samych stron ma miejsce podczas jednego terminu rozprawy. Nierzadko sądy korzystają z możliwości składania zeznań przez świadków na piśmie w trybie art. 2711 k.p.c. W takim wypadku sąd wyznacza świadkom odpowiedni termin na złożenie na piśmie odpowiedzi na pytania sądu oraz stron postępowania.
