- Pracownik zatrudniony na urzędniczym stanowisku w urzędzie gminy, w związku z reorganizacją tego urzędu i likwidacją zajmowanego przez niego stanowiska, ma zostać przeniesiony na inne stanowisko. Czy, jeżeli odmówi przejścia na inne stanowisko, to jego odmowa spowoduje automatycznie rozwiązanie z nim umowy o pracę?
Nie.
Czytaj także: Czy do zmiany stanowiska urzędnika państwowego mianowanego dojść może w trybie porozumienia stron?
W art. 23 ustawy o pracownikach samorządowych (dalej u.p.s.) przyjęto, że – w razie reorganizacji jednostki – pracownika samorządowego zatrudnionego na stanowisku urzędniczym, w tym kierowniczym stanowisku urzędniczym, można przenieść na inne stanowisko odpowiadające jego kwalifikacjom, jeżeli ze względu na likwidację zajmowanego przez niego stanowiska nie jest możliwe dalsze jego zatrudnienie na tym stanowisku. Pracownik ten zachowuje prawo do dotychczasowego wynagrodzenia, jeżeli jest ono wyższe od wynagrodzenia przysługującego na nowym stanowisku, przez 6 miesięcy następujących po miesiącu, w którym nastąpiło przeniesienie na nowe stanowisko. W orzecznictwie zwraca się uwagę, że przepis ten ma na celu zapewnienie dalszego zatrudnienia pracownikowi, którego stanowisko ulega likwidacji, a nie utrzymanie jego dotychczasowych warunków pracy i płacy w niezmienionym stanie. Pracodawca nie musi więc przenieść pracownika na stanowisko hierarchicznie równe dotychczas zajmowanemu (wyrok Sądu Najwyższego z 12 kwietnia 2017 r., sygn. I PK 346/16, LEX nr 2305917).
Przyjmuje się także, że art. 23 u.s.g. jest samodzielną instytucją prawa urzędniczego, wyczerpująco uregulowaną w u.s.g. i bez podstaw do uzupełniającego, odpowiedniego stosowania w tym zakresie ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1040), dalej k.p. (por. wyrok SN z 16 kwietnia 2015 r., sygn. I PK 217/14, OSNP 2017/2/17). Omawiany przepis umożliwia pracodawcy samorządowemu przeniesienie urzędnika na inne stanowisko w drodze jednostronnej czynności, niewymagającej wypowiedzenia warunków pracy i płacy z art. 42 k.p. Przeniesienie jest dokonywane bez zgody pracownika i stanowi polecenie służbowe. Jest ono skuteczne z datą określoną przez pracodawcę. Odmowa podporządkowania się temu poleceniu może być potraktowana przez pracodawcę jako ciężkie naruszenie podstawowego obowiązku pracowniczego i uzasadniać rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika, w trybie art. 52 § 1 pkt 1 k.p. Natomiast pracownik niezgadzający się na przeniesienie może złożyć wniosek o rozwiązanie z nim umowy o pracę za porozumieniem stron bądź wypowiedzieć umowę o pracę (por. wyrok SN z 20 stycznia 2015 r., sygn. I PK 149/14, OSNP 2016/9/115).
