Między rodziną zastępczą niezawodową a rodziną zastępczą zawodową zachodzi istotna różnica związana z pobieraniem przez tę zawodową wynagrodzenia – podkreślił WSA w Gdańsku, uchylając niekorzystną decyzję dotyczącą świadczenia pielęgnacyjnego.
Sprawa dotyczyła kobiety ubiegającej się o wsparcie w związku z opieką nad niepełnosprawną dziewczynką. Wnioskująca o świadczenie pielęgnacyjne została ustanowiona rodziną zastępczą niezawodową, niespokrewnioną z dzieckiem. Jest też mamą adopcyjną biologicznego brata dziewczynki. Jej rodzice nie interesują się nią i nie płacą alimentów.
Czytaj także: Wzrósł zasiłek pielęgnacyjny, a co ze świadczeniem pielęgnacyjnym?
Gmina wydała decyzję odmawiającą świadczenia pielęgnacyjnego, powołując się na art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy o świadczeniach rodzinnych, zgodnie z którym świadczenie pielęgnacyjne przysługuje osobie będącej rodziną zastępczą spokrewnioną z dzieckiem, oraz na treść ust. 5 pkt 2 lit. b tego samego artykułu. Głosi on, że wsparcie za opiekę nie należy się, gdy osoba niepełnosprawna została umieszczona w pieczy zastępczej – oprócz rodziny zastępczej spokrewnionej.
Skarżąca stwierdziła, że zróżnicowanie sytuacji rodzin zastępczych spokrewnionych i pozostałych rodzin zastępczych niezawodowych co do świadczenia pielęgnacyjnego stanowi dyskryminację.
WSA w Gdańsku przyznał jej rację. Zauważył też, że warunkiem, jaki muszą spełniać kandydaci na rodzinę zastępczą, jest posiadanie stałego źródła utrzymania. Tym samym jeżeli dziecko umieszczone w rodzinie zastępczej będzie wymagało stałej opieki ze względu na niepełnosprawność, to rodzina zastępcza – niezależnie, czy zobowiązana do alimentacji względem dziecka czy nie – powinna zyskiwać uprawnienie do świadczenia pielęgnacyjnego. Rezygnacja przez któregokolwiek z rodziców zastępczych z pracy i zajęcie się stałą opieką nad niepełnosprawnym bez uzyskania wsparcia powoduje bowiem utratę stałego źródła utrzymania, które jest jedną z obligatoryjnych przesłanek ustanowienia rodziny zastępczej.
Sygnatura akt: III SA/Gd 378/19
