Darmowy obiad dla pracownika - czy podlega PIT

Zatrudniony dostający ciepły posiłek w czasie pracy powyżej normalnych ośmiu godzin nie uzyskuje żadnego przysporzenia. Nie jest to dla niego nieodpłatne świadczenie, które pracodawca powinien doliczyć do pensji.

Publikacja: 08.05.2019 06:20

Darmowy obiad dla pracownika - czy podlega PIT

Foto: Adobe Stock

- Spółka świadczy usługi utrzymania ruchu maszyn i urządzeń w firmach produkcyjnych. Polega to na ciągłym nadzorze i serwisie maszyn i urządzeń kontrahentów w celu zapewnienia jakości i ciągłości produkcji. Zdarza się, że serwisanci muszą pracować w godzinach nadliczbowych, np. w przypadku awarii, nagłych zleceń czy w okresie remontów postojowych. Spółka zapewnia im możliwość spożycia ciepłego posiłku, finansowanego z jej środków obrotowych. Posiłki są zapewniane w przypadku nadgodzin przekraczających trzy godziny ponad standardowy 8-godz. dobowy czas pracy.

Zapewnienie posiłków pracownikom nie wynika z prawa pracy ani z obowiązujących w spółce wewnętrznych aktów prawa pracy. Spółka robi to we własnym interesie, w celu zwiększenia efektywności oraz motywacji pracowników. Posiłki mają postać wydzielonych porcji, które są dostarczane przez przedmiot zewnętrzny. Spółka ewidencjonuje, którzy pracownicy wyrazili chęć skorzystania z posiłków i jest w stanie ustalić wartość posiłku przypadającego na jednego, konkretnego pracownika. W żaden sposób nie weryfikuje natomiast w jakim zakresie pracownicy skorzystali z przysługujących im posiłków. W przypadku rezygnacji z posiłku pracownikowi nie przysługuje z tego tytułu ekwiwalent czy rekompensata. Czy pracownicy uzyskują przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia podlegający PIT, od którego spółka jako płatnik powinna pobrać zaliczkę? – pyta czytelniczka.

Osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, jako zakłady pracy, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od nich przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, oraz wypłacane przez nie zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego (por. art. 31 ustawy o PIT).

Czytaj także: Obiad w formie otwartego bufetu pozwoli uniknąć PIT u pracownika - interpretacja podatkowa

Otwarty katalog

Źródłem przychodu jest m.in. stosunek pracy (zob. art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT). Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Użycie w przepisie słowa „w szczególności" oznacza, że wymienione kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodami ze stosunku pracy są więc wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz świadczenia nieodpłatne, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Ogólna definicja przychodów mówi, że są to otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń (zob. art. 11 ust. 1 ustawy o PIT).

Wyrok ciągle aktualny

Przepisy ustawy o PIT nie definiują pojęcia „nieodpłatne świadczenie". Trybunał Konstytucyjny w wyroku z 8 lipca 2014  r. (akt K 7/13) uznał, że za przychód pracownika mogą być uznane tylko świadczenia, które:

- zostały spełnione za zgodą pracownika (pracownik skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),

- zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,

- korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).

Uwaga! Pojęcie nieodpłatnych świadczeń musi być zawsze interpretowane w konkretnym kontekście, a nie w oderwaniu od niego i z pominięciem okoliczności realizacji pewnych uprawnień, zjawisk gospodarczych i zdarzeń prawnych.

Każdy przypadek trzeba przeanalizować

Skorzystanie przez pracowników ze świadczenia w postaci bezpłatnych posiłków następować będzie za zgodą pracownika, niemniej świadczenia te nie będą spełnione w interesie pracownika, ale w interesie pracodawcy oraz nie przyniosą pracownikowi korzyści w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatków, które musiałby ponieść. Zapewnienie posiłków będzie leżeć wyłącznie w interesie pracodawcy, a nie samych pracowników, którzy – gdyby nie konieczność wywiązania się z obowiązków pracowniczych – nie mieliby powodu do korzystania z tej usługi.

Nie każde świadczenie spełnione przez pracodawcę na rzecz pracownika bez ustalonej za nie zapłaty jest świadczeniem podlegającym podatkowi dochodowemu, podobnie jak nie każde tego rodzaju świadczenie jest wyłączone spod regulacji PIT. Przy czym, jak słusznie zauważył Trybunał Konstytucyjny, ze względu na otwarty i rozwijający się katalog świadczeń oferowanych przez pracodawców – nie jest możliwe enumeratywne wyliczenie w ustawie podatkowej wszystkich nieodpłatnych przysporzeń, które zgodnie z zasadą powszechności przedmiotowej podatku dochodowego powinny być przez ustawodawcę uwzględnione.

Są świadczenia, które gwarantują higieniczne i bezpieczne warunki pracy i służą jej organizacji, a ich spełnienie leży przede wszystkim w interesie pracodawcy w celu odpowiedniego prowadzenia własnej działalności. Pracownik korzysta z tych świadczeń (w ramach wykonywania pracy), jednak dla niego jest to korzyść niewychodząca poza stosunek pracy i niestanowiąca dochodu będącego przedmiotem opodatkowania.

Fiskus potwierdza

Sfinansowanie przez spółkę posiłków pracownikom wykonującym pracę w wymiarze nadliczbowym nie powoduje powstania u nich przychodu do opodatkowania. Wydatki te ponoszone będą bowiem w interesie pracodawcy, a pracownicy nie otrzymają od pracodawcy jakiegokolwiek przysporzenia majątkowego. W konsekwencji, na spółce nie będą ciążyć obowiązki płatnika PIT.

Zaprezentowane stanowisko podzielają organy podatkowe (por. interpretacje Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 18 marca 2019 r., 0113- KDIPT2-3.4011.664.2018.3.KS;, 0113-KDIPT2-3.4011.665. 2018.3.KS).

Autor jest doradcą podatkowym

podstawa prawna: ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. DzU z 2018 r., poz. 1509 ze zm.)

- Spółka świadczy usługi utrzymania ruchu maszyn i urządzeń w firmach produkcyjnych. Polega to na ciągłym nadzorze i serwisie maszyn i urządzeń kontrahentów w celu zapewnienia jakości i ciągłości produkcji. Zdarza się, że serwisanci muszą pracować w godzinach nadliczbowych, np. w przypadku awarii, nagłych zleceń czy w okresie remontów postojowych. Spółka zapewnia im możliwość spożycia ciepłego posiłku, finansowanego z jej środków obrotowych. Posiłki są zapewniane w przypadku nadgodzin przekraczających trzy godziny ponad standardowy 8-godz. dobowy czas pracy.

Pozostało 91% artykułu
2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Subskrybuj
Sądy i trybunały
Sędzia zwrócił się do władz Białorusi o azyl. To "bohater" afery hejterskiej w MS
Sądy i trybunały
"To jest dla mnie szokujące". Szefowa KRS o sprawie sędziego Szmydta
Dane osobowe
Wyciek danych klientów znanej platformy. Jest doniesienie do prokuratury
Prawo dla Ciebie
"Nowy rozdział dla Polski". Komisja Europejska zamyka procedurę artykułu 7
Sądy i trybunały
Zwrot w sprawie zmian w KRS? Nieoficjalnie: Bodnar negocjuje z Dudą