Takie stanowisko potwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 16 stycznia 2019 r. (0111-KDIB2-1.4010.484.2018.1.AR).
Przedmiotem wniosku o interpretację indywidualną była możliwość ujęcia w kosztach podatkowych kary umownej nałożonej przez spółkę z branży energetycznej. Spółka (ciepłownia) zawarła kompleksową umowę na zakup paliwa gazowego, w celu jego wykorzystania do podgrzania wody wodociągowej. Zgodnie z umową, spółka była zobowiązania do odbioru konkretnej ilości paliwa gazowego, określonej jako kontraktowe ilości obowiązkowe w wysokości 80 proc. zamówionych ilości paliwa. Zgodnie z ustaleniami, w przypadku nieodebrania zamówionej ilości minimalnej, spółka będzie zobowiązana do zapłaty kary umownej. Jak się okazało, w pierwszym miesiącu współpracy w ciepłowni wystąpiły problemy z awarią kotła gazowego, jego naprawa przedłużała się (z przyczyn niezależnych od spółki), w związku z czym nie odebrano odpowiedniej ilości gazu. Co więcej, w kolejnych miesiącach, ze względu na niskie temperatury oraz duże zapotrzebowanie na energię, spółka musiała uruchomić dodatkowy piec węglowy, a co za tym idzie, wygasić piec gazowy. Skutkowało to niedotrzymaniem warunków umowy co do ilości zamawianego paliwa gazowego i koniecznością zapłaty kary umownej.
Czytaj także: Kara umowna nie podlega opodatkowaniu VAT
W związku z tym, że spółka nie miała wpływu na te sytuacje i były one od niej niezależne, uznała, że kara może stanowić koszt uzyskania przychodów rozpoznany w dacie poniesienia wydatku. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w całości przychylił się do stanowiska spółki.
Urszula Butryn konsultant w dziale prawnopodatkowym PwC
Kary umowne są jednym z elementów kształtujących wzajemne stosunki podmiotów gospodarczych. Mogą mieć one charakter zarówno sankcyjny, na przykład za nieterminowe wykonanie usługi czy wcześniejsze odstąpienie od umowy, bądź charakter odszkodowawczy, mający na celu naprawienie szkody lub wypłatę rekompensaty. Pomimo że kwestia kar umownych została uregulowana w art. 483-484 kodeksu cywilnego, na potrzeby kwalifikacji na gruncie prawa podatkowego każdy taki przypadek powinien być analizowany indywidualnie.
