Niewątpliwie zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem SN wypowiedzenie umowy o pracę stanowi zwykły sposób jej rozwiązania (wyrok SN z 4 grudnia 1997 r., sygn. I PKN 419/97) i przyczyna wypowiedzenia nie musi mieć szczególnej wagi czy nadzwyczajnej doniosłości, jednakże nie oznacza to przyzwolenia na arbitralne, dowolne i nieuzasadnione lub sprzeczne z zasadami współżycia społecznego wypowiedzenie umowy o pracę (wyrok SN z 28 października 1998 r., sygn. I PKN 398/98, wyrok SN z 6 grudnia 2001 r., sygn. I PKN 715/00).
Istota i cel stosunku pracyOcena zasadności wypowiedzenia umowy o pracę powinna być powiązana z istotą i celem stosunku pracy. Jeżeli w umowie o pracę pracownik zobowiązuje się do świadczenia pracy na rzecz pracodawcy, pracodawca zaś zatrudnia pracownika za wynagrodzeniem (art. 22 § 1 k.p.), to sprzeczne z celem stosunku pracy jest jego trwanie wtedy, gdy pracownik nie może wykonywać przyjętych na siebie obowiązków z powodu choroby (np. wyroki SN z 4 grudni...
- E-wydanie "Rzeczpospolitej"
- Dostęp do wszystkich treści rp.pl
- Aplikacja na smartfon i tablet
- Specjalistyczne dodatki i newslettery
- Dedykowane oferty dla prenumeratorów
