Nie ma fałszerza, ale i tak nie można rejestrować

Tak wynika z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, który rozpatrywał sprawę mężczyzny starającego się o rejestrację Mazdy sprowadzonej z Niemiec.

Dla kierowcy na pierwszy rzut oka dokumenty nie wyglądały podejrzanie, więc niezwłocznie po zakupie udał się do starostwa powiatowego z wnioskiem o rejestrację pojazdu. Starosta również nie widział przeciwwskazań i sprowadzoną Mazdę zarejestrował. Wraz z kompletem polskich dokumentów wydał dowód rejestracyjny, tablice rejestracyjne, kartę pojazdu oraz nalepkę kontrolną.

Miesiąc później na biurku starosty pojawiło się pismo z Ministerstwa Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej wraz z informacją od administracji niemieckiej, że zachodzą pewne niezgodności dowodu rejestracyjnego. Niepewność co do legalności rejestracji, podsyciło jeszcze pismo z prokuratury rejonowej. Prokurator zawiadamiał w nim starostę o umorzeniu dochodzenia w sprawie podrobienia, w celu użycia za autentyczne niemieckich dokumentów sprowadzonej Mazdy.

Niedługo później starosta postanowił zreformować losy pojazdu z zagranicy. Wznowił postępowanie administracyjne w sprawie rejestracji samochodu, wskazując, że wyszły na jaw istotne dla sprawy, nowe okoliczności nieznane wcześniej organowi oraz, że dowód rejestracyjny – na podstawie, którego nastąpiło przerejestrowanie był sfałszowany.

Starosta uchylił swoją ostateczną decyzję i odmówił mężczyźnie zarejestrowania na stałe Mazdy, uchylając tym samym dowód rejestracyjny i anulując wydanie tablic, nalepki i karty pojazdu.

W uzasadnieniu wskazał, że właściciel pojazdu przedstawił do wniosku o zarejestrowanie pojazdu sfałszowany dowód własności pojazdu, co było podstawą do odmowy rejestracji.

Kierowca odwołał się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego wskazując, że absolutnie nie był świadomy tego, iż samochód ma sfałszowane niemieckie dokumenty.

SKO uchyliło decyzję starosty o odmowie rejestracji. Wskazało, że dowodem w sprawie były materiały zgromadzone przez prokuraturę rejonową oraz informacje przekazane przez departament Ministerstwa Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej - jednak żaden z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy nie jest prawomocnym orzeczeniem stwierdzającym fakt sfałszowania dowodu rejestracyjnego Mazdy. Kolegium wskazało również, że starosta nie ma kompetencji do samodzielnego orzekania o sfałszowaniu dowodu, a prawomocnym orzeczeniem nie jest postanowienie o umorzeniu dochodzenia.

Za sprawą prokuratora rejonowego sprawa trafiła na wokandę Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku. W złożonej skardze prokurator zarzucił SKO błędne wnioski, polegające m.in. na przyjęciu, że w sytuacji braku prawomocnego orzeczenia sądu, stwierdzającego popełnienie przestępstwa starosta nie ma podstaw do wznowienia postępowania zgodnie z procedurą administracyjną i tym samym do wydania decyzji, uchylającej decyzję dotyczącą rejestracji pojazdu.

Prokurator wyjaśnił, że według ugruntowanego orzecznictwa, jego postanowienie o umorzeniu postępowania wobec niewykrycia sprawcy ma również moc orzeczenia stwierdzającego fałsz w rozumieniu przepisów k.p.a. Dodał, że SKO błędnie zrozumiało zawiadomienie prokuratora. Jako podstawę umorzenia postępowania w sprawie podrobienia w celu użycia za autentyczne niemieckich dokumentów pojazdu wskazało brak znamion czynu zabronionego, podczas gdy faktycznie podstawą umorzenia postępowania było niewykrycie sprawcy – co nie wykluczało fałszerstwa.

WSA 19 grudnia 2013 roku przyznało rację prokuratorowi i uchyliło decyzję SKO. Sąd stwierdził , że fakt umorzenia śledztwa, nie może decydować o odmówieniu postanowieniu prokuratora cech orzeczenia stwierdzającego popełnienie przestępstwa. WSA dodał, że dokonanie czynu zabronionego, w postaci fałszerstwa dokumentów, jest według zebranego materiału dowodowego niewątpliwe, brak jest tylko możliwości wykrycia sprawcy takiego czynu, co jednak rzutuje na niemożliwość rejestracji pojazdu (III SA/Gd 857/13).