3)
50 osób – w przypadku średniorocznego zatrudnienia w przeliczeniu na pełne etaty (przed nowelizacją ustawy o rachunkowości, która weszła w życie 23 września 2015 r., z obowiązku stosowania przepisów rozporządzenia były zwolnione jednostki, których sprawozdanie finansowe nie podlegało badaniu przez biegłego rewidenta).
Wyceny udzielonych pożyczek dokonuje wtedy zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości, oczywiście jeśli nie będzie to wywierało istotnie ujemnego wpływu na realizację zasady rzetelnego i jasnego przedstawiania sytuacji majątkowej i finansowej oraz wyniku finansowego jednostki.
Uwaga! Ze zwolnienia nie mogą skorzystać jednostki, o których mowa w art. 3 ust. 1e pkt 1-6 ustawy o rachunkowości a także jednostki mikro, które zgodnie z art. 28a nie wyceniają aktywów i pasywów według wartości godzinowej i skorygowanej ceny nabycia.
Definicje ustawowe
Rozporządzenie o instrumentach finansowych opisuje skorygowaną cenę nabycia (zamortyzowany koszt) aktywów finansowych jako cenę nabycia, w jakiej składnik aktywów finansowych został po raz pierwszy wprowadzony do ksiąg rachunkowych (wartość początkowa), pomniejszona o spłaty wartości nominalnej (kapitału podstawowego), odpowiednio skorygowana o skumulowaną kwotę zdyskontowanej różnicy między wartością początkową składnika i jego wartością w terminie wymagalności, wyliczoną za pomocą efektywnej stopy procentowej, a także pomniejszona o odpisy aktualizujące wartość.
- Definicja skorygowanej ceny nabycia została określona identycznie zarówno w przepisach ustawy o rachunkowości, jak i w rozporządzeniu o instrumentach finansowych. Skorygowana cena nabycia (zamortyzowany koszt) jest to cena nabycia, w jakiej składnik aktywów finansowych został po raz pierwszy wprowadzony do ksiąg rachunkowych (wartość początkowa):