Czas pracy to czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy (art. 128 § 1 kodeksu pracy). Z jednej strony to krótka definicja, która powinna wszystko wyjaśniać. Z drugiej jednak jest to sformułowanie, którego wielu pracodawców i pracowników nie rozumie. Skąd więc wiadomo, co tak naprawdę stanowi czas pracy?
Praca i przerwy
Co do zasady można przyjąć, że jest to czas, gdy pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy, świadcząc umówioną pracę zgodnie z zawartą umową o pracę lub pozostaje w gotowości do jej świadczenia, oczekując na wskazówki i polecenia przełożonego.
Wliczanie do czasu pracy okresów jej faktycznego wykonywania nie budzi wątpliwości. Inaczej jest z przerwami w pracy oraz nieobecnościami, za które podwładny zachowuje prawo do wynagrodzenia.
W praktyce można wymienić niektóre przerwy jako okresy nieświadczenia pracy, zaliczane do czasu pracy. Chodzi m.in. o:
- przerwy w pracy – przy co najmniej 6-godzinnym dobowym wymiarze czasu pracy (art. 134 k.p.) na spożycie posiłku oraz regenerację sił, trwające nieprzerwanie 15 minut,
