Warunki, które należy spełnić, aby działalność nierejestrowana zaistniała, wymienia art. 5 ust. 1 ustawy Prawo przedsiębiorców, wchodząca w skład Konstytucji biznesu. Zgodnie z nim, działalność nierejestrowana to taka, z której miesięczny przychód nie przekracza 50 proc. kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę. Działalność nierejestrowaną może prowadzić osoba, która nie wykonywała działalności gospodarczej przez ostatnich 60 miesięcy.
W 2018 r. minimalne wynagrodzenie za pracę wynosi 2100 zł brutto. Zatem działalność nierejestrowaną można prowadzić, jeśli miesięczny przychód nie przekracza 1050 zł. W razie przekroczenia tego limitu, przedsiębiorca musi zarejestrować działalność składając wniosek CEIDG-1 w ciągu 7 dni. Wówczas staje się ona działalnością gospodarczą. Co ważne, działalność nierejestrowana nie może być wykonywana w formie spółki cywilnej.
ZUS
Prowadzenie działalności nierejestrowanej nie wywołuje obowiązku opłacania żadnych składek ZUS – społecznych ani zdrowotnej. Osoba prowadząca taką działalność nie dokonuje czynności rejestracyjnych w ZUS i nie składa deklaracji do tego organu.
PIT
Prowadzący działalność nierejestrowaną nie jest zwolniony z odprowadzania podatku dochodowego. Osiągane dochody są opodatkowane, jednak nie na tych samych zasadach co działalność gospodarcza (z której co miesiąc lub kwartał dokonuje się zapłaty zaliczek na podatek dochodowy). Przychody uzyskane z prowadzenia działalności nierejestrowanej podatnik wykazuje się dopiero w zeznaniu rocznym, składanym na formularzu PIT-36, w części "Inne źródła". Są one bowiem opodatkowane na zasadach ogólnych na podstawie skali podatkowej (18 proc., a od nadwyżki ponad 85 525 zł – 32 proc.).
VAT
Opodatkowanie VAT w działalności nierejestrowanej następuje w ten sam sposób, jak w działalności gospodarczej. Podmiotowe zwolnienie z VAT obowiązuje ze względu na nieprzekroczenie limitu obrotów ze sprzedaży osiąganych w skali roku, który w 2018 r. wynosi 200 tys. zł.
