Gabinet ginekologiczny koniecznie z bidetem

Taki stan prawny potwierdził w wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu. WSA wyrokował w sprawie toalety w gabinecie, przy okazji badania legalności kontroli przeprowadzonej przez Inspekcję Sanitarną.

W czerwcu ubiegłego roku inspektorzy przeprowadzili oględziny stanu higienicznego dwóch gabinetów, znajdujących się w jednym z prywatnych ośrodków opieki medycznej. Wyniki kontroli skłoniły Powiatowego Inspektora PIS do wydania, właścicielowi placówki, spółce z o.o., nakazu zapewnienia bezpośredniego połączenia, każdego z dwóch gabinetów badań ginekologicznych, z pomieszczeniem higieniczno-sanitarnym, wyposażonym dodatkowo w bidet.

Zdaniem organu braki techniczno-budowlane naruszały postanowienia rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie szczegółowych wymagań, jakim powinny odpowiadać pomieszczenia i urządzenia podmiotu wykonującego działalność leczniczą. Zgodnie z przepisami gabinet badań ginekologicznych oraz ambulatoria, w których są udzielane świadczenia zdrowotne w dziedzinie urologii lub o charakterze inwazyjnym, w zakresie dolnego odcinka przewodu pokarmowego, powinny mieć bezpośrednie połączenie z pomieszczeniem higieniczno-sanitarnym wyposażonym dodatkowo w bidet. Zdaniem PIS pacjentki poradni ginekologicznych, ze względu na intymny charakter badań, powinny mieć do dyspozycji kabinę higieny osobistej, połączoną z gabinetem badań ginekologicznych, w której mają możliwość przygotowania się do badania. Zgodnie z decyzją inspekcji, ośrodek miał czas na modernizację do 10 stycznia 2014 roku.

Spółka zwróciła się z prośbą o odroczenie terminu realizacji nakazu, aż do grudnia 2015 roku. Wskazała na brak zarówno technicznych, jak i architektonicznych możliwości przeprowadzenia zmian w budynku. Dodała również, że w związku z wnioskami pokontrolnymi, podjęła decyzję o przeniesieniu placówki w inne miejsce, które na pewno będzie spełniać prawem przewidziane wymogi sanitarno-higieniczne. Natomiast sam proces inwestycyjny, póki co polega na staraniu się o pozwolenia na budowę, zatem realna zmiana adresu działalności leczniczej możliwa byłaby dopiero w przyszłym roku.

Właściciel ośrodka zapewniał ponadto sumiennie, że mimo wszystko sytuacja w placówce nie jest taka zła. W budynku znajdują się w końcu dwa pomieszczenia sanitarno-higieniczne bezpośrednio obok gabinetów ginekologicznych, które pozwalają na swobodne korzystanie z nich wszystkim pacjentom.

Wojewódzki Inspektor Sanitarny, do którego trafiła prośba o odroczenie nakazu, nie przyjął argumentacji spółki i utrzymał w mocy decyzję niższej instancji. Zwrócił również uwagę na inny aspekt sprawy i kolejne naruszenie. Jego zdaniem podmiot wykonujący działalność leczniczą i niespełniający wymagań rozporządzenia miał prawo do końca 2012 roku przedstawić program dostosowawczy, zaopiniowany pozytywnie przez właściwy organ Państwowej Inspekcji Sanitarnej, by następnie, do 31 grudnia 2016 roku, dostosować pomieszczenia i urządzenia do wymogów sanitarnych. Inspektor doszedł do wniosku, że skoro spółka takiego programu nie miała, a obecne prawo nie przewiduje możliwości odstępstw, zatem nie można było również wyrazić zgody na egzystencję placówki w niespełniających wymogów sanitarno-technicznych pomieszczeniach aż do 2015 roku.

Spółka w obawie przed zamknięciem interesu z powodu braku zintegrowanej toalety, złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu. Stwierdziła, że inspekcja błędnie interpretuje przepisy, gdyż tak naprawdę pozwalają one na bezproblemowe przystosowanie pomieszczeń, nawet do grudnia 2016 roku.

Sąd pochylił się nad sprawą i 30 stycznia 2014 roku uchylił obie decyzje PIS. Stwierdził, że wystąpienie konkretnych uchybień w zakresie wymagań higienicznych lub zdrowotnych nie budziło w sprawie żadnych wątpliwości – spółka nie kwestionowała ustaleń w trakcie kontroli, czy też w późniejszym postępowaniu. Jednakże, zdaniem WSA, inspekcja źle zinterpretowała przepisy w kontekście terminu do modernizacji palcówki, nie uwzględniając przy tym słusznego interesu strony, wyrażonego w przepisach procedury administracyjnej.

Sąd orzekł, że PIS powinien ustalić (czego w tej sprawie nie zrobił) do kiedy najpóźniej obowiązek dostosowania wymagań działalności leczniczej do nowych przepisów, mógł zostać realnie zrealizowany. Jego zdaniem możliwe było nawet ustalenie daty końcowej na rok 2016, jeżeli tylko przemawiałby za tym słuszny interes adresata nakazu (IV SA/Po 1037/13).

Wyrok jest nieprawomocny. Przysługuje na niego skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Zdrowie Sądy Administracyjne Orzecznictwo Sądów i Trybunałów

Pozostało 86% artykułu