Treść dostępna jest dla naszych prenumeratorów!
Kontynuuj czytanie tego artykułu w ramach e-prenumeraty Rzeczpospolitej. Korzystaj z nieograniczonego dostępu i czytaj swoje ulubione treści w serwisie rp.pl i e-wydaniu.
Wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą okiem fiskusa
Jedną z kategorii podlegających opodatkowaniu w reżimie estońskiego CIT są tzw. wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą. Warto podkreślić, że jest to zagadnienie charakterystyczne wyłącznie dla opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, co oznacza, że nie występuje ono w przypadku opodatkowania klasycznym CIT.
Definicja ani katalog wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą nie został przez ustawodawcę ściśle określony, a tym samym ma charakter otwarty. Określenie czy mamy do czynienia z wydatkami niezwiązanymi z działalnością gospodarczą w myśl art. 28m ust. 1 pkt. 3 ustawy o CIT oraz obowiązek uiszczenia podatku od poszczególnych rodzajów wydatków każdorazowo wymaga odrębnej analizy.
Jak wskazało Ministerstwo Finansów w Przewodniku do ryczałtu od dochodów spółek z 23 grudnia 2021 r.: „ (…) w ocenie wydatków kwalifikujących się do tego rodzaju dochodów można się posiłkować kwalifikacją wydatków do kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1 [ustawy o CIT], wynikającą z praktyki podmiotu jak również bogatego orzecznictwa sądowo-administracyjnego. Wprawdzie pojęcie „wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą” nie jest tożsame z pojęciem „wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów”, jednak należy zwrócić uwagę na podobieństwo, jakie może je cechować. Podobieństwa pomiędzy wydatkami niezwiązanymi z działalnością gospodarczą a wydatkami niestanowiącymi kosztów uzyskania przychodu, należy upatrywać przede wszystkim w celu ich poniesienia.”
Pozostało 85% artykułu
