CIT: kiedy opłaty licencyjne są pośrednim kosztem uzyskania przychodów

Opłaty licencyjne związane z bieżącym rokiem i latami poprzednimi należy rozliczyć w momencie ich poniesienia.

Publikacja: 09.07.2018 05:30

CIT: kiedy opłaty licencyjne są pośrednim kosztem uzyskania przychodów

Foto: Adobe Stock

Tak wynika z interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 25 maja 2018 r. (0111-KDIB2-3.4010.77.2018.1.KK).

Spółka należąca do międzynarodowej grupy kapitałowej prowadzi działalność produkcyjną w Polsce. W kontroli podatkowej przeprowadzonej przez niemiecki urząd podatkowy stwierdzono, że niemiecka spółka z tej samej grupy kapitałowej udostępniła nieodpłatnie spółce polskiej know-how produkcyjny. Niemiecka spółka została zobowiązana do uwzględnienia zasad rynkowych w tej transakcji. W związku z tym, 31 grudnia 2017 r. spółka niemiecka wystawiła na rzecz spółki polskiej dwie faktury za opłaty licencyjne dotyczące roku 2017 i lat poprzednich. Wysokość opłat została ustalona jako 1 proc. od obrotu towarami wyprodukowanymi przy użyciu przedmiotowego know-how.

Spółka zapytała, czy koszt tych opłat należy uwzględnić w wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej (WNiP). Chciała także wiedzieć czy jest to koszt uzyskania przychodów w momencie poniesienia, czy może należy go odnieść do poszczególnych lat. Spółka uznała, że opłaty te stanowią koszt pośredni, który należy rozliczyć w momencie poniesienia, a nie poprzez amortyzację lub korektę kosztów podatkowych za lata ubiegłe.

Uzasadniając swoje stanowisko spółka podniosła, że przy ustalaniu wartości początkowej WNiP nie uwzględnia się tej części ceny nabycia tych praw, która jest uzależniona od wysokości przychodów z tych praw. Wobec tego, wartość początkowa WNiP wynosi zero, a koszt opłat licencyjnych należy rozliczyć zgodnie z ogólnymi zasadami rozliczania kosztów pośrednich. Swoje stanowisko spółka poparła przytaczając stanowisko przedstawione w interpretacjach indywidualnych wydanych w innych sprawach.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, po przedstawieniu własnej analizy istotnych dla sprawy przepisów podatkowych, uznał stanowisko spółki za prawidłowe.

Komentarz eksperta

Konrad Łuszcz, konsultant w dziale prawnopodatkowym PwC

Zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, pośrednie koszty uzyskania przychodów są potrącalne w dacie ich poniesienia. Wyjątek stanowi sytuacja, w której koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego. W takim przypadku są one kosztami podatkowymi proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W przedstawionym przez spółkę stanie faktycznym nie ulega wątpliwości, że poniesione przez spółkę koszty opłat licencyjnych nie będą zwiększać wartości początkowej WNiP. Wobec tego należy zgodzić się ze stanowiskiem spółki, że wydatek ten będzie kosztem pośrednim. Kluczową kwestią pozostaje jednak moment, w którym należy ten koszt rozliczyć.

Biorąc pod uwagę sposób wyliczenia wysokości opłat licencyjnych, należy stwierdzić, że możliwe jest określenie, jaka część tych opłat przypada na konkretny rok podatkowy, ponieważ będzie ona proporcjonalna do obrotu towarami wyprodukowanymi przy użyciu know-how udostępnianego przez niemiecką spółkę. Wobec tego, zgodnie z literalnym brzmieniem art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, nie wystąpi sytuacja opisana w zdaniu drugim tego przepisu. Nie ma zatem konieczności rozliczania tego kosztu proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczy. Stanowisko zaprezentowane przez spółkę należy więc uznać za poprawne technicznie. Inne podejście skutkowałoby brakiem możliwości rozliczenia części poniesionego kosztu, związanej z latami podatkowymi, które są już objęte przedawnieniem. Ponosząc opłaty licencyjne spółka nie byłaby nigdy uprawniona do zaliczenia ich do kosztów podatkowych – do 31 grudnia 2017 r. ze względu na to, że był to koszt nieponiesiony, a od tej daty jako koszt przedawniony.

Biorąc pod uwagę, że rynkowy charakter tego kosztu nie był kwestionowany, sposób płatności (tj. jednorazowa płatność w 2017 r.) nie powinien mieć wpływu na możliwość zaliczenia tych opłat do kosztów uzyskania przychodów. W związku z tym, na aprobatę zasługuje to, że Dyrektor KIS zgodził się ze stanowiskiem spółki.

Uzasadnienie przedstawione przez Dyrektora KIS nie odnosi się jednak do kwestii rozliczania kosztów podatkowych proporcjonalnie do długości okresu, którego te koszty dotyczą. Oczywiście, Dyrektor KIS, uznając stanowisko przedstawione przez spółkę za prawidłowe, miał prawo odstąpić od uzasadnienia, jednak zdecydował się na przeprowadzenie rozbudowanej analizy przepisów związanych z kosztami uzyskania przychodów.

Wobec tego, pominięcie w uzasadnieniu odniesienia do drugiego zdania art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, nawet gdy nie ma ono zastosowania do sytuacji spółki, wydaje się niewłaściwe. Postępowanie podatkowe powinno być prowadzone w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych, w związku z czym Dyrektor KIS powinien wyjaśnić przepis budzący wątpliwości, szczególnie w sytuacji, w której spółka wprost zadała na ten temat pytanie we wniosku o interpretację.

Dyrektor KIS powinien mieć świadomość, że wydawane przez niego interpretacje indywidualne, pomimo że nie stanowią źródła prawa, przekładają się na zachowanie podatników, którzy w przyszłości znajdą się w sytuacji podobnej do stanu faktycznego tej interpretacji. Rozbudowane uzasadnienie wyjaśniające wszelkie wątpliwości pozwala wtedy budować pewność prawa. Niestety, w tym przypadku takiego uzasadnienia zabrakło.

Tak wynika z interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 25 maja 2018 r. (0111-KDIB2-3.4010.77.2018.1.KK).

Spółka należąca do międzynarodowej grupy kapitałowej prowadzi działalność produkcyjną w Polsce. W kontroli podatkowej przeprowadzonej przez niemiecki urząd podatkowy stwierdzono, że niemiecka spółka z tej samej grupy kapitałowej udostępniła nieodpłatnie spółce polskiej know-how produkcyjny. Niemiecka spółka została zobowiązana do uwzględnienia zasad rynkowych w tej transakcji. W związku z tym, 31 grudnia 2017 r. spółka niemiecka wystawiła na rzecz spółki polskiej dwie faktury za opłaty licencyjne dotyczące roku 2017 i lat poprzednich. Wysokość opłat została ustalona jako 1 proc. od obrotu towarami wyprodukowanymi przy użyciu przedmiotowego know-how.

Pozostało 86% artykułu
2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Subskrybuj
Edukacja
Matura 2024: język polski - poziom podstawowy. Odpowiedzi eksperta
Sądy i trybunały
Trybunał niemocy. Zabezpieczenia TK nie zablokują zmian w sądach
Sądy i trybunały
Piebiak: Szmydt marzył o robieniu biznesu na Wschodzie, mógł być szpiegiem
Sądy i trybunały
"To jest dla mnie szokujące". Szefowa KRS o sprawie sędziego Szmydta
Konsumenci
Kolejna uchwała SN w sprawach o kredyty