- zarządzania projektami;
- wykorzystywania narzędzi marketingowych;
Wnioskodawca wskazał również, że jest wspólnikiem spółki osobowej, która zawarła podobną umowę z tym samym podmiotem powiązanym i również ma ponosić koszty związane z nabywaniem usług szkoleniowych.
1 stycznia 2018 r. wszedł w życie art. 15e ustawy o CIT, ustanawiający ograniczenie w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na nabycie niektórych usług niematerialnych od podmiotów powiązanych (lub podmiotów mających siedzibę lub zarząd w krajach stosujących szkodliwą konkurencję podatkową). Zgodnie z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, katalog usług niematerialnych objętych tym limitem zawiera koszty usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze.
Spółka argumentowała we wniosku, że opisane usługi szkoleniowe nie będą przedmiotowo objęte ograniczeniami w zaliczaniu wydatku z tytułu nabycia tych usług do kosztów uzyskania przychodu w związku z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT. Zdaniem podatnika, usługi szkoleniowe nie noszą cech świadczeń doradczych, w szczególności ich przedmiotem nie jest udzielanie fachowych porad. Wnioskodawca ocenił, że nie będą one również świadczeniem podobnym do usług zarządzania, twierdząc, że w ramach usług szkoleniowych nie dochodzi do wskazania, a tym bardziej narzucenia rozwiązania mającego wpływ na bieżące problemy występujące w spółce. Ponadto, zdaniem wnioskodawcy, zarządzanie wymaga aktywnego działania ze strony zarządzającego, które ma bezpośredni wpływ na sytuację podmiotu zarządzanego. Te aspekty nie pojawiają się w przypadku nabywania usług szkoleniowych.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał powyższe stanowisko za prawidłowe, jednocześnie odstępując od uzasadnienia prawnego oceny.