Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z 29 października 2014 r. (I SA/Gd 965/14).
Bank na podstawie art. 45 ust. 1a i 1 b ustawy o rachunkowości sporządza sprawozdanie finansowe zgodne z zasadami MSR, tworząc jednocześnie odpisy na ekspozycje kredytowe po przeanalizowaniu utraty ich wartości. Zgodnie z art. 38c ustawy o CIT może on zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów rezerwę na poniesione nieudokumentowane ryzyko kredytowe do wysokości rezerwy na ryzyko ogólne, ustalonej zgodnie z art. 130 prawa bankowego. W związku z tym bank, mając na uwadze wymogi przewidziane w tym artykule, zapytał, czy jako podmiot stosujący MSR, w przypadku niedokonania odpisów z zysku za rok obrotowy na fundusz ryzyka ogólnego, jest uprawniony do uznania za koszt podatkowy utworzonej w roku obrotowym rezerwy na poniesione nieudokumentowane ryzyko kredytowe (IBNR), w wysokości nieprzekraczającej 1,5 proc. niespłaconych kredytów i pożyczek pieniężnych pomniejszonej o kredyty i pożyczki pieniężne, które zostałyby zaklasyfikowane do kategorii straconych. W ocenie banku rezerwa na poniesione nieudokumentowane ryzyko kredytowe (IBNR) może być kosztem podatkowym do wysokości rezerwy na ryzyko ogólne, która zostałaby utworzona zgodnie z art. 130 prawa bankowego.
Organ podatkowy nie zgodził się z takim stanowiskiem banku, wyjaśniając jednocześnie, że tworzenie przez bank rezerwy na ryzyko ogólne nie ma obligatoryjnego charakteru. Zdaniem organu, jeżeli zachodzą przesłanki do jej utworzenia, to wysokość rezerwy zaliczonej zarówno w koszty bilansowe, jak i podatkowe (zgodnie z art. 15 ust. 1h pkt 1 ustawy o CIT) limitowana jest według zapisu z art. 130 ust. 2 prawa bankowego, co oznacza konieczność spełnienia łącznie obydwu warunków.
Efektem tej odmienności zdań była finalnie złożona skarga, w której WSA opowiedział się po stronie fiskusa. Zdaniem sądu w celu prawidłowego ocenienia sprawy należało się odnieść do wyroku NSA z 8 stycznia 2013 r. (II FSK 1054/11). Zgodnie z jego tezą rezerwa na poniesione nieudokumentowane ryzyko kredytowe, o której mowa w art. 38c ust. 1 ustawy o CIT, może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów banków sporządzających sprawozdania finansowe zgodnie z MSR tylko wtedy, gdy bank w roku podatkowym dokona z zysku za poprzedni rok obrotowy odpisu na fundusz ogólnego ryzyka.
—Jan Buławski, współpracownik zespołu zarządzania wiedzą podatkową firmy Deloitte
