Zasady zwrotu reguluje ustawa z 29 sierpnia 2005 r. (DzU nr 177, poz. 1468 ze zm.).
Preferencja obejmuje jedynie zakup tych towarów, na które stawki VAT do 30 kwietnia 2004 r. wynosiły 7 proc., a po tej dacie wzrosły do 22 proc. Wymienia je załącznik do obwieszczenia ministra transportu i budownictwa z 30 grudnia 2005 r. (DzUrz z 2006 r. nr 1, poz. 1). Lista ta zawiera 170 pozycji, są tam takie towary, jak: klepki, listwy do parkietów, listwy przyścienne z drewna iglastego, tapety papierowe, kity budowlane uszczelniające, gotowe kleje i inne spoiwa w opakowaniach o masie powyżej kilograma, cegły, płytki do wykładania podłóg, rury miedziane, kotły centralnego ogrzewania, zawiasy, niektóre kraty, siatki, zlewy i umywalki.
Towary, które zostały wymienione w obwieszczeniu, muszą zostać wykorzystane do konkretnych prac remontowych. W wypadku remontu domu należą do nich m.in. remont lub modernizacja przyłączy, fundamentów, elewacji. Jeśli w grę wchodzi remont lokalu mieszkalnego, materiały muszą być wykorzystane m.in. do remontu, modernizacji, wymiany lub wykonania nowych instalacji, obejmujących rozprowadzenie po lokalu instalacji oraz montaż i trwałe umiejscowienie wyposażenia armatury.
Wydatki muszą być udokumentowane fakturami VAT wystawionymi na osobę fizyczną, czyli nabywcę. Organy skarbowe mają czas (aż pół roku) na przeprowadzenie postępowania, które pozwoli im sprawdzić rzetelność dokumentów budzących jakiekolwiek wątpliwości. Gdyby okazało się, że faktury są sfałszowane, osoby narażające fiskusa na nienależny zwrot wydatków muszą liczyć się z karami z kodeksu karnego skarbowego.
Żeby mieć prawo do ubiegania się o zwrot VAT, trzeba dysponować tytułem prawnym do lokalu lub budynku. Może to być np. akt nabycia w drodze kupna, darowizny, spadku, pozwolenie na budowę w wypadku inwestycji (o ile jest ono wymagane), umowa najmu, użyczenia.
