Przychodem z najmu są otrzymane lub postawione do dyspozycji wynajmującego w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu. Tak wynika z ustawowych definicji.
W praktyce do przychodów zaliczysz więc przede wszystkim otrzymany czynsz, który jest wynagrodzeniem za świadczenie usługi najmu.
W wypadku najmu lokali najemcę z reguły obciążają też koszty dodatkowych świadczeń, m.in. opłaty za korzystanie z mediów (rachunki za abonament i rozmowy telefoniczne, telewizję kablową, wodę, energię elektryczną, gaz itp.).
[b]Minister finansów w urzędowej interpretacji przepisów z 18 marca 2004 r. (PB2/MK/RB-033-05-132/04) stwierdził, że takie świadczenia nie powodują żadnego przysporzenia majątkowego dla wynajmującego, nie powinny więc być zaliczane do jego przychodów. Dotyczy to nie tylko opłat licznikowych czy ustalanych ryczałtowo, ale także czynszu uiszczanego np. w spółdzielni lub wspólnocie mieszkaniowej. Warunkiem jest to, by z umowy wynikało, że najemca jest zobowiązany do ponoszenia tych kosztów.[/b]
Urzędy skarbowe podzielają ten pogląd (zob. np. pismo Urzędu Skarbowego Warszawa-Bemowo z 28 marca 2007 r., US. 1431/DGI/412/6/2/07/MP).