Bloger odpowiada jak dziennikarz

Ten pogląd zwalczał wczoraj przed Sądem Najwyższym pełnomocnik burmistrz, adwokat Paweł Sowisło (blogera nie było, „Rzeczpospolitej" powiedział, że jest na radzie w Mosinie). SN się z nim zgodził (choć jeden z trzech sędziów: Dariusz Czajkowski, sprawozdawca, zgłosił zdanie odrębne), ale tylko w jednym punkcie, dotyczącym zarzutu zmuszania mosińskich urzędników do działań bezprawnych, nakazał powtórzenie sprawy.

Szeroki zasięg

–To zbyt poważny zarzut, by zbyć go stwierdzeniem, że w Internecie jest większa swoboda wypowiedzi – powiedział w uzasadnieniu sędzia Jarosław Matras. – SO nie docenił skali rozpowszechniania niesprawdzonych treści w Internecie, a są one przecież dostępne dla nieograniczonej liczby osób, szerzej niż w gazecie, radiu czy nawet telewizji. To medium bardziej niebezpieczne niż tradycyjne. Gdyby takie teksty zaniósł do gazety, ta z pewnością by ich nie przyjęła.

SN nie zgodził się ze stanowiskiem SO jako „nieopartym na żadnym poglądzie prawnym".

–Inaczej musielibyśmy zaakceptować, że w Internecie można więcej, a treści nie są szkodliwe społecznie – mówił SN.

Uniewinnił natomiast blogera z drugiego z najcięższych zarzutów  dotyczącego jej kompetencji, gdyż w tym wypadku chodziło o zniewagę, a więc ocenę. SN uznał negatywną ocenę, także moralną, niektórych wpisów, ale jak powiedział sędzia Matras, taka negatywna ocena nie uzasadnia sięgania po sankcje karne.

– Nie jest tak jak wskazał SN w uzasadnieniu, że wpisy internetowe mają zawsze szeroki zasięg. Ten blog miał lokalny charakter – komentuje Dominika Bychawska-Siniarska z Fundacji Helsińskiej, która przystąpiła do sprawy po stronie blogera. – Poza tym trudno wymagać, by autorzy internetowych wpisów czy blogów posługiwali się językiem jak dziennikarze.