„Nasze Słońce prawdopodobnie pochodzi z tysięcy pokoleń krótko życiowych masywnych gwiazd, które żyły i umarły od Wielkiego Wybuchu”, powiedział Kevin Schlaufman z Uniwersytetu Johna Hopkinsa.
Mała gwiazda, która znajduje się w naszej galaktycznej okolicy ma kilka bardzo interesujących cech: jest mała, stara, a co najważniejsze, jest z materiału bardzo podobnego do tego wyrzuconego przez Wielki Wybuch. Gwiazda taka jak ta sugeruje, że dysk naszej galaktyki może być nawet o trzy miliardy lat starszy niż wcześniej sądzono. W przypadku tej gwiazdy, wszystko wskazuje na to, że miała ona tylko jednego przodka oddzielającego ją od początków wszystkiego. Gwiazda ta została oznaczona jako 2MASS J18082002-5104378 B i kwestionuje założenie, że pierwszymi gwiazdami we Wszechświecie były te duże.
Teoria Wielkiego Wybuchu datuje nasz Wszechświat na około 13,7 miliarda lat i sugeruje, że pierwsze gwiazdy powstały prawie wyłącznie z wodoru i helu. W miarę jak gwiazdy umierają i stopniowo przetwarzają swoje materiały, powstają cięższe pierwiastki. Astronomowie mówią o gwiazdach, którym brakuje cięższych pierwiastków, że są niskiej metaliczności, a ta ma niezwykle niską metaliczność. Znane są gwiazdy ultra metalowe, o wysokiej zawartości pierwiastków cięższych, ale ta jest rzadsza, może być jedną na dziesięć milionów.
2MASS J18082002-5104378 B jest elementem binarnego układu gwiazd i jest mniejszym towarzyszem równie nisko metalicznej gwiazdy zaobserwowanej w 2014 i 2015 roku, ma tylko około 14% masy naszego Słońca, co czyni go czerwonym karłem. Podczas gdy średnie gwiazdy, takie jak nasze Słońce, żyją przez około 10 miliardów lat przed wypaleniem paliwa jądrowego, gwiazdy o niskiej masie mogą świecić przez tryliony lat. „Ta gwiazda starzeje się dobrze. Wygląda dokładnie tak samo, dzisiaj, jak wtedy kiedy powstała 13,5 miliarda lat temu”, powiedział Kevin Schlaufman.
Odkrycie 2MASS J18082002-5104378 B daje astronomom nadzieję, że gdzieś w głębi kosmosu czeka na nich gwiazda pierwszej generacji, a bardzo chcieliby taką odszukać.
