Stosowanie obniżonych stawek i zwolnień w VAT wywołuje wiele sporów z fiskusem. Urzędnicy często zbyt wąsko rozumieją preferencje. Potwierdza to jeden z ostatnich wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego, który dotyczył opodatkowania usług nauki pływania.
Spór o klasyfikację
Sprawa dotyczyła rozliczenia VAT za miesiące od stycznia do grudnia 2008 r. Podatnik prowadził działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług nauki pływania, nurkowania, żeglowania, windsurfingu, pierwszej pomocy, ratownictwa wodnego, turystyki dla dzieci i młodzieży oraz organizacji wycieczek, zimowisk i kolonii. Kością niezgody między nim a urzędnikami skarbówki okazało się m.in. prawidłowe opodatkowanie nauki pływania.
Podatnik wykonywane usługi szkoleniowe nauki pływania sklasyfikował pod symbolem PKWiU ex 80, tj. usługi edukacji, i zaewidencjonował jako zwolnione z VAT.
Innego zdania był fiskus. Zauważył, że podatnik nie posiadał własnego obiektu sportowego. W celu wykonania swoich usług zawarł umowę udostępnienia obiektów sportowych na zasadzie wykupienia wstępu oraz wynajmu torów pływalni bądź całej niecki brodzika pływalni.
Urzędnicy wystąpili do ośrodka interpretacji standardów klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego o zakwalifikowanie opisanych usług do właściwego grupowania PKWiU. Organ statystyczny odpowiedział, że usługi nauki pływania dla dzieci i dorosłych, świadczone przez instruktorów prowadzących zajęcia na własny rachunek, mieszczą się w zakresie grupowania PKWiU 92.62.13-00.10 „usługi indywidualnych sportowców, sędziów, trenerów prowadzone na własny rachunek". A usługi nauki pływania dla dzieci i dorosłych, świadczone przez pracowników zatrudnionych przez właściciela lub dzierżawcę obiektu sportowego, w grupowaniu PKWiU 92.61.10-00.00 „usługi związane z działalnością stadionów i innych obiektów sportowych".
