Postępowanie sądowe może trwać długo, a podmioty uprawnione do znaków towarowych nierzadko muszą czekać wiele lat na prawomocne rozstrzygnięcie sporu. Tymczasem kontynuowanie naruszenia szkodzi marce i zazwyczaj z każdym dniem zwiększa rozmiar ponoszonej przez firmę szkody. Przede wszystkim warto rozważyć złożenie wniosku o udzielenie zabezpieczenia dochodzonych roszczeń. Ważne jest jednak, aby po uzyskaniu zabezpieczenia naruszyciel rzeczywiście zastosował się do postanowienia sądu w sprawie zabezpieczenia, bez konieczności korzystania z drogi postępowania egzekucyjnego, co w określonych okolicznościach może być mało praktycznym rozwiązaniem. Dotyczy to w szczególności sytuacji, gdy zabezpieczenie roszczeń wynikających z naruszenia praw do znaku towarowego polega na nakazaniu sprawcy powstrzymania się od działań naruszających prawa do znaku.
Czytaj także: Znak towarowy - co wpływa na jego wartość
Suma przymusowa
Jednym z możliwych rozwiązań jest zagrożenie naruszycielowi nakazaniem zapłaty określonej sumy pieniężnej na wypadek naruszenia obowiązków określonych w postanowieniu o udzieleniu zabezpieczenia. Bardzo często bowiem udzielane zabezpieczenie polega na uregulowaniu stosunków na czas trwania postępowania poprzez zakazanie naruszycielowi podejmowania działań, które wkraczają w sferę wyłączności zastrzeżonej dla podmiotu, któremu przysługują prawa ochronne do znaku towarowego. W praktyce może to przybrać formę zakazu wytwarzania, oferowania, wprowadzania do obrotu, importu czy też eksportu towarów oznaczonych identycznym lub podobnym znakiem towarowym. Wówczas zgodnie z art. 7562 § 1 k.p.c. sąd, na wniosek uprawnionego, może w postanowieniu o udzieleniu zabezpieczenia zagrozić obowiązanemu nakazaniem zapłaty określonej sumy pieniężnej na rzecz uprawnionego na wypadek naruszenia obowiązków określonych w tym postanowieniu. Wspomniana suma pieniężna jest więc formą grzywny za nieprzestrzeganie udzielonego zabezpieczenia, jednakże z jedną zasadniczą różnicą: kwota ta jest płacona bezpośrednio na rzecz uprawnionego do znaku towarowego. Omawiany środek prawny został wprowadzony nowelizacją kodeksu postępowania cywilnego, która obowiązuje od 2012 roku.
Jedną z głównych zalet tej instytucji jest to, że zagrożenie sumą przymusową następuje na bardzo wczesnym etapie postępowania zabezpieczającego, stanowi bowiem element wydawanego przez sąd postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia. Jeśli więc suma przymusowa jest wystarczająco przekonywująca (co w praktyce oznacza, że powinna ona być dostatecznie wysoka), istnieje duże prawdopodobieństwo, że naruszyciel rzeczywiście zastosuje się dobrowolnie do obowiązków wynikających z udzielonego zabezpieczenia.
Wniosek uprawnionego
Przepisy prawa nie przewidują żadnych szczególnych wymogów, które muszą zostać spełnione, aby sąd mógł zastosować zagrożenie sumą przymusową, w związku z czym decyzja w tym zakresie zależy od uznania sądu. Jedynym wymaganiem formalnym jest wniosek uprawnionego do znaku towarowego, tzn. składając wniosek o udzielenie zabezpieczenia uprawniony powinien wyraźnie zwrócić się do sądu o zastosowanie sumy przymusowej.
