Na wniosek prezydenta Gdańska prezydent Gdyni nałożył na spółkę PKP Intercity SA Zakład Północny w Gdyni obowiązek świadczeń rzeczowych w razie ogłoszenia ewakuacji trzeciego stopnia w czasie pokoju i w czasie wojny. Świadczenie miałoby polegać na oddaniu przez 72 godziny w użytkowanie Urzędu Miejskiego w Gdańsku 40 wagonów pasażerskich klasy II wraz obsadą kolejarską. Miałyby być udostępnione natychmiast po otrzymaniu wezwania do wykonania decyzji, w razie zarządzenia ewakuacji ludności.
Na mocy przepisów ustawy z 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony oraz rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie świadczeń rzeczowych na rzecz obronności, na urzędy i instytucje państwowe oraz na przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne, a także na osoby fizyczne może być nałożony obowiązek świadczeń rzeczowych na rzecz obronności.
W czasie pokoju takie świadczenia są wykonywane na rzecz sił zbrojnych, obrony cywilnej i dla wspomożenia jednostek wykonujących zadania dla potrzeb obronności. Mogą być także wykorzystywane do zwalczania klęsk żywiołowych, nadzwyczajnych zagrożeń środowiska i likwidacji ich skutków.
Spółka matka PKP Intercity SA w Warszawie nie zgodziła się z decyzją i odwołała do wojewody pomorskiego. W piśmie zwróciła uwagę, że Zakład Północny nie mógł być adresatem wspomnianej decyzji, bo jako wchodzący w skład spółki matki PKP Intercity SA nie ma zdolności prawnej i osobowości prawnej. Zobowiązano go też do świadczeń na rzecz urzędu miejskiego, mimo że wykonuje już zadania dla Sił Zbrojnych RP.
Wojewoda pomorski utrzymał decyzję w mocy. W uzasadnieniu wyjaśnił, że jeśli adresaci świadczeń rzeczowych na rzecz obronności znajdują się w oddziałach, placówkach lub filiach, decyzję wydaje wójt lub burmistrz (prezydent miasta) właściwy według ich siedzib.
