Tak uznał Sąd Najwyższy w postanowieniu z 16 czerwca 2016 r., V CZ 26/16.
Powódka w pozwie skierowanym przeciwko F. spółce z ograniczoną odpowiedzialnością spółce komandytowej oraz M.G. wniosła o ustalenie nieważności umowy sprzedaży z 31 grudnia 2014 r. zawartej przez pozwanego M.G. z pozwaną spółką, której przedmiotem były składniki przedsiębiorstwa pozwanej spółki.
Powódka i pozwany M.G. są komandytariuszami w pozwanej spółce. Jedynym komplementariuszem w tej spółce - uprawnionym zgodnie z art. 117 k.s.h. do jej reprezentowania - jest F. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. 29 grudnia 2014 r. M.G. działając jako jednoosobowy zarząd F. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością udzielił K.S. prokury samoistnej do reprezentowania tej spółki. 31 grudnia 2014 r. M.G. zrezygnował z pełnienia funkcji jednoosobowego zarządu F. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Tego samego dnia w imieniu F. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością działającej jako komplementariusz reprezentujący pozwaną spółkę komandytową przy zawarciu umowy sprzedaży, występował prokurent K.S. On też 20 kwietnia 2015 r. udzielił pełnomocnictwa procesowego adwokatowi reprezentującemu pozwaną spółkę komandytową w procesie wszczętym przez powódkę.
Postanowieniem z 29 lipca 2015 r. sąd rejonowy ustanowił dla F. spółki z o.o., z powodu nieposiadania zarządu w następstwie rezygnacji z pełnienia w nim funkcji przez M.G. i niepowołania jego następcy, kuratora, którego upoważnił do powołania organów tej spółki, a w razie potrzeby do jej likwidacji.
Sąd rejonowy uwzględnił powództwo. Sąd okręgowy na skutek apelacji pozwanych uchylił wyrok sądu rejonowego oraz zniósł w całości postępowanie i przekazał sprawę sądowi rejonowemu do ponownego rozpoznania. Uznał, że skoro F. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, mająca status jedynego komplementariusza uprawnionego do reprezentowania pozwanej spółki komandytowej, nie ma zarządu - organu reprezentującego ją, to tym samym nie jest należycie reprezentowana w toczącym się postępowaniu pozwana spółka komandytowa, a to stanowi w myśl art. 379 pkt 2 Kodeksu postępowania cywilnego (k.p.c.) przyczynę nieważności postępowania i uzasadnia uchylenie zaskarżonego wyroku, zniesienie postępowania w zakresie dotkniętym nieważnością i przekazanie sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.
