Sprzedaż zabezpieczonych rzeczowo składników mienia dłużnika, wobec którego toczy się postępowanie sanacyjne, powoduje wygaśnięcie zabezpieczeń. Aby uzyskać zaspokojenie ze środków pochodzących z tejże sprzedaży, wierzyciel musi czekać na zatwierdzenie spisu wierzytelności przez sędziego-komisarza oraz sporządzenie planu podziału przez zarządcę. Jeśli procedury te się przedłużają lub gdy realne staje się widmo umorzenia postępowania sanacyjnego, wierzyciel narażony jest na ryzyko „pozostania z niczym".
Czytaj także: Istnieje ryzyko, że wierzyciel nie zostanie zaspokojony
Składniki majątku
W ramach postępowania sanacyjnego składniki mienia należącego do dłużnika i wchodzącego w skład masy sanacyjnej mogą zostać zbyte przez zarządcę, za zgodą sędziego-komisarza. Sprzedaż taka wywołuje skutki jak sprzedaż dokonana przez syndyka w postępowaniu upadłościowym, a zatem jest sprzedażą ze skutkiem egzekucyjnym – na nabywcę nie przechodzą obciążenia rzeczy sprzedanych. Powoduje ona zatem wygaśnięcie takich zabezpieczeń jak hipoteka, czy zastaw. Zarządca sporządza następnie odrębny plan podziału sum uzyskanych ze sprzedaży rzeczy, wierzytelności i praw obciążonych hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym, zastawem skarbowym lub hipoteką morską zgodnie z przepisami Prawa upadłościowego. Podziału funduszy uzyskanych ze sprzedaży można jednak dokonać dopiero po zatwierdzeniu przez sędziego-komisarza listy wierzytelności w całości lub części, co następuje w myśl art. 98 ust. 1 Prawa restrukturyzacyjnego zasadniczo po upływie terminu do złożenia sprzeciwu, a w przypadku jego złożenia – po uprawomocnieniu się postanowienia w przedmiocie sprzeciwu. Zatwierdzony spis wierzytelności stanowi zatem niezbędną podstawę do tego, by zarządca mógł sporządzić plan podziału funduszy uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości obciążonej rzeczowo, a następnie wykonać ten plan.
Może uda się szybciej
Wierzyciel, któremu zależy na szybkim sporządzeniu przez zarządcę planu podziału funduszy uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości w postępowaniu sanacyjnym może podjąć kroki skutkujące przyspieszeniem tej procedury. Po pierwsze powinien uzyskać w sądzie, przed którym toczy się postępowanie sanacyjne informacje, czy w postępowaniu sanacyjnym rozpoznawane są jeszcze jakiekolwiek sprzeciwy wobec umieszczenia lub braku umieszczenia wierzytelności w spisie wierzytelności, a jeśli tak, to czy nie zachodzą przesłanki do zatwierdzenia spisu wierzytelności w części nieobjętej sprzeciwami w trybie art. 98 ust. 3 Prawa restrukturyzacyjnego (suma wierzytelności uprawniających do głosowania nad układem, których dotyczą sprzeciwy prawomocnie nierozpoznane nie przekracza 15 proc. sumy wierzytelności uprawniających do głosowania nad układem).
Jeżeli z uzyskanych przez wierzyciela informacji wynika, że nie są rozpoznawane sprzeciwy lub w przypadku ziszczenia się przesłanek, o których mowa w art. 98 ust. 3 Prawa restrukturyzacyjnego, może on złożyć wniosek do sędziego-komisarza o możliwie jak najszybsze zatwierdzenie spisu wierzytelności (ewentualnie możliwie najszybsze zatwierdzenie spisu wierzytelności w warunkach art. 98 ust. 3 Prawa restrukturyzacyjnego), co umożliwiłoby sporządzenie przez zarządcę planu podziału funduszy uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości, uzasadniając go przede wszystkim tym, iż brak zatwierdzenia spisu wierzytelności negatywnie wpływa na sytuację wierzycieli, których wierzytelności zabezpieczone są rzeczowo, w sposób nieuzasadniony odsuwając w czasie moment uzyskania przez nich zaspokojenia.