Tak orzekł Sąd Najwyższy wyrokiem z 23 sierpnia 2022 r. (II USK 571/21).

Główne tło sprawy, którą rozpatrywał Sąd Najwyższy, stanowił dodany (od 13 czerwca 2017 r.) na mocy nowelizacji ustawy systemowej art. 83 ust. 1 pkt 1a, zgodnie z którym ZUS może wydać decyzję w zakresie ustalania płatnika składek. Okoliczności sprawy oparte były o pozorne, w ocenie Sądu Apelacyjnego, przejście zakładu pracy w rozumieniu art. 231 kodeksu pracy i wymagały rozstrzygnięcia, kto w spornym okresie pozostawał rzeczywistym pracodawcą – a więc i płatnikiem składek za ubezpieczonego.