26 listopada TK ogłosił wyrok w sprawie skargi konstytucyjnej złożonej przez adw. M.S. w sprawie zgodności art. 426 § 1 i 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 roku – Kodeks postępowania karnego z art. 78 w związku z art. 176 ust. 1, art. 78 w związku z art. 45 ust. 1 oraz art. 78 w związku z art. 32 ust. 1 konstytucji (sygn. sprawy SK 33/12).

Adwokat M.S. była pełnomocnikiem z urzędu w sprawie dotyczącej podejrzenia popełnienia przestępstwa, gdzie sąd rejonowy nie uwzględnił zażalenia pokrzywdzonej na odmowę wszczęcia postępowania. Pokrzywdzona złożyła zażalenie. Sąd odwoławczy nie uwzględnił go i przyznał pełnomocnikowi z urzędu wynagrodzenie z tytułu pomocy prawnej. Adwokat złożyła zażalenie na postanowienie w przedmiocie kosztów. Sąd okręgowy pozostawił je bez rozpoznania, uznając za niedopuszczalne z mocy ustawy. W uzasadnieniu sąd okręgowy stwierdził, że sąd rejonowy orzekał w tej sprawie jako sąd odwoławczy. Zgodnie z art. 426 § 1 i 2 kodeksu postępowania karnego od orzeczeń sądu odwoławczego nie przysługuje środek zaskarżenia za wyjątkiem przypadków przewidzianych w ustawie, do których nie należy rozstrzygnięcie w przedmiocie wynagrodzenia za świadczoną pomoc prawną udzieloną z urzędu. Adwokat M. S. złożyła zażalenie na to postanowienie. Równorzędny skład odwoławczy sądu okręgowego, zaskarżone postanowienie utrzymał w mocy. W ocenie skarżącej, kwestionowany przepis narusza art. 78 w zw. z art. 176 ust. 1 konstytucji, gdyż uniemożliwia skorzystanie z konstytucyjnego prawa do sądu drugiej instancji, gdyż pomimo że w głównej sprawie sąd rejonowy orzekał materialnie jako druga instancja, to w zakresie dotyczącym kosztów, sąd ten orzekał po raz pierwszy.

Trybunał uznał, że przepis ten jest niezgodny z art. 87 w związku z art. 45 ust. 1 konstytucji. Uzasadniając wyrok, sędzia sprawozdawca – Marek Zubik – wskazał, że wynagrodzenie adwokata udzielającego pomoc prawną z urzędu podlega ochronie konstytucyjnej.

Jak czytamy na stronie adwokatury, Trybunał Konstytucyjny ogłosił wyrok wydany na posiedzeniu niejawnym, gdyż z zajętych w pismach stanowisk uczestników postępowania – Rzecznika Praw Obywatelskich, Sejmu i Prokuratora Generalnego – wynikało, że podzielili oni stanowisko skarżącej. Przewodniczącą składu orzekającego była sędzia TK Sławomira Wronkowska-Jaśkiewicz.