Wykonywanie zawodu prawniczego ze swej istoty wymaga sięgania do różnorodnych źródeł, literatury czy orzecznictwa. W drugim przypadku jako bezprzedmiotowe może jawić się analizowanie tzw. prawa cytatu z uwagi na wyłączenie, o którym mowa w art. 4 pkt 2 ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn. DzU z 2021 r., poz. 1062 z późn. zm., dalej jako u.p.a.p.p.; zob. wyrok SN z 26 września 2001 r., IV CKN 458/00, LEX nr 52711, wyrok SN z 27 lutego 2009 r., V CSK 337/08, orzecznictwo SN dostępne pod adresem www.sn.pl poza wyraźnie wskazanymi źródłami), jednak praktyka pokazuje, że sam sposób przywołania, o którym mowa w art. 29 u.p.a.p.p. (przed nowelizacją art. 29 ust. 1 u.p.a.p.p.), może niekiedy budzić wątpliwości.

Potrącenie należności za prowadzenie jednej sprawy klienta z kosztów sądowych wpłaconych z innej jest niedopuszczalne i powinno być surowo karane.

Historia mojej walki o dobre imię z aparatem państwa jest już znana – mówi Beata Morawiec, sędzia Sądu Okręgowego w Krakowie i prezes SS Themis.

Prowadzenie własnej kancelarii prawnej związane jest nierozerwalnie z ponoszeniem określonych kosztów, zarówno tych stałych, jak i doraźnych, dotyczących na przykład wyposażenia lokalu, niezbędnego do świadczenia usług prawnych. Warto zatem wiedzieć, że koszty te, co do zasady, mogą zmniejszać podstawę opodatkowania.

Prawnicy to osoby, a nie zasoby. Ich postrzeganie musi się zmienić.