Twórcy kanadyjskiego dokumentu dotarli do osobliwej grupy postaci, które za sprawą genialnego kompozytora starają się zostać sławne. Odwiedzamy więc znaną na świecie niemiecką fabrykę słodyczy. To właśnie tam powstają klasyczne czekoladki Mozart w kształcie kuli z pełnej czekolady z nadzieniem pistacjowo-marcepanowym. Pudełka do tych czekoladek przybierają kształt serca, podróżnego kuferka, a nawet skrzypiec.
Trzeba jeszcze tylko wmówić klientom, że marcepan i pistacje były tymi produktami, które uwielbiał młody Amadeusz. Twórcy filmu nie mają takiej pewności. Zauważyli jednak, że właśnie te czekoladki zabrał ze sobą w kosmos austriacki astronauta Franz Viehbock. Szwajcarskiego nauczyciela muzyka Mozarta wyleczyła z depresji i uchroniła od próby samobójstwa.
Prawdziwą osobliwością wśród fanów genialnego kompozytora jest David Cope, wybitny informatyk z Kalifornii. Opracował on program komputerowy do tworzenia muzyki w stylu Mozarta. Według tego programu, jak twierdzi, może skomponować nawet to, czego Mozart nie zdążył napisać z powodu zbyt krótkiego życia. Zapewnienie to, oczywiście, trzeba traktować poważnie. „Dokomponowanie” brakujących utworów nie stanowi dla Cope’a najmniejszego problemu. Przećwiczył to już na Bachu. Jego komputer w ciągu ponad godziny opracował kilkaset nowych chorałów słynnego organisty epoki baroku.
Największym odkryciem twórców filmu jest fakt, że Mozart wciąż żyje. Obecnie jego dusza przebywa... w ciele pewnej Amerykanki z Oklahomy. Skąd wiadomo, że to prawda? Sama o tym powiedziała. Lynette Erwin w młodości miała poważne problemy ze swoją osobowością. Wszystko zmieniło się wtedy, gdy poczuła, że jest Mozartem. Teraz jako słynny kompozytor odwiedza miejsca z nim związane. Realizatorom filmu mówi „W tym miejscu umarłem w 1791 roku. Grudzień był tamtej zimy bardzo mroźny…”.
Czekoladki Mozarta
