Zgodnie bowiem z treścią Praktycznego poradnika Komisji Europejskiej dotyczącego stosowania Rozporządzeń, przepisów o pracownikach pracujących w więcej niż jednym kraju jednocześnie nie stosuje się wyłącznie w przypadku, gdy pracownik wykonuje w danym kraju pracę o charakterze marginalnym, tj. mniej niż 5 proc. łącznego czasu pracy. Oznacza to, że spędzając np. 2-3 dni w miesiącu w podróżach służbowych do konkretnego kraju członkowskiego, dana osoba może podlegać wspomnianym przepisom Rozporządzenia. Tym samym drugi kraj, w którym taka osoba regularnie wykonuje pracę, może zażądać zapłaty lokalnych składek na ubezpieczenia społeczne z tego tytułu, jeśli nie będzie ona miała odpowiedniego zaświadczenia A1 uzyskanego na zasadach właściwych dla pracowników wykonujących pracę w więcej niż jednym kraju członkowskim (art. 13 Rozporządzenia 883/2004).