Tak uznał Sąd Najwyższy w uchwale z 10 marca 2016 r., III CZP 1/16.
Sąd I instancji oddalił powództwo o uchylenie uchwały zwyczajnego zgromadzenia wspólników pozwanej spółki z o.o. w przedmiocie podziału zysku oraz przeznaczeniu go w całości na dywidendę. Sąd uznał, że chociaż uchwała podjęta została z naruszeniem postanowień umowy spółki, to jednak spełnienie samej tej przesłanki (tj. sprzeczność uchwały z umową spółki) nie jest wystarczające do uwzględnienia powództwa. Za niezbędne uznał sąd wykazanie jeszcze co najmniej jednej z dwóch przesłanek wskazanych w art. 249 § 1 kodeksu spółek handlowych, a więc godzenia w interesy spółki lub pokrzywdzenia wspólnika. W ocenie sądu I instancji powód nie zdołał wykazać, że zaskarżona uchwała godziła w interesy spółki, bowiem kondycja finansowa spółki na dzień podjęcia uchwały pozwalała na przeznaczenie całego zysku na dywidendę, co skutkowało oddaleniem powództwa.