Nie wdając się w zawiłości definicji pomocy publicznej oraz pomocy de minimis, generalnie chodzi o to, że firma, która z niej korzysta, otrzymuje dotację, pożyczkę lub kredyt, które są finansowane ze środków publicznych oraz przyznawane na korzystniejszych warunkach, niż oferowanych przez rynek. O ile pomoc publiczna może być udzielana tylko w ściśle określonych przypadkach, w zgodzie z nadrzędnymi unijnymi regulacjami i może wymagać zgody Komisji Europejskiej, o tyle pomoc de minimis traktowana jest łagodniej. Ze względu na ograniczoną kwotę tej pomocy (maksymalnie 200 tys. euro w ciągu trzech lat) uznaje się, że nie zagraża ona funkcjonowaniu jednolitego rynku europejskiego i stąd może być przez państwo udzielana bez potrzeby zgłaszania takiego faktu KE i uzyskiwania jej aprobaty.