Ulga na zakup leku, ale już nie na jego wstrzyknięcie

Skorzystanie z ulgi rehabilitacyjnej pozwala na duże oszczędności. Odliczenie od dochodów niektórych wydatków jest ograniczone wyłącznie wysokością tych dochodów. Można więc zupełnie uniknąć podatku.

Ulga przysługuje osobom niepełnosprawnym lub podatnikom, którzy mają na utrzymaniu takie osoby.

Za niepełnosprawnego uważa się osobę, którą odpowiednie organy zakwalifikowały do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, osobę z decyzją przyznającą jej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo socjalną czy orzeczenie o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16. roku życia. Niepełnosprawnym w rozumieniu ustawy o PIT jest też osoba, która została za taką uznana na podstawie starych przepisów, obowiązujących do końca sierpnia 1997 r.

Preferencja przysługuje podatnikowi opiekującemu się niepełnosprawnym współmałżonkiem, dzieckiem (w tym przysposobionym lub obcym, przyjętym na wychowanie), pasierbem, rodzicem, teściem, teściową, rodzeństwem, ojczymem, macochą, zięciem lub synową. jeśli niepełnosprawny nie osiąga rocznego dochodu powyżej 9120 zł.

Katalog wydatków, pogrupowanych w 15 punktach, uprawniających do pomniejszenia dochodu zawiera art. 26 ust. 7a ustawy o PIT.

Do tych, które bez żadnych limitów obniżają dochód, zalicza się m.in. koszty przystosowania do potrzeb wynikających z niepełnosprawności mieszkań i samochodów, zakupu i naprawy indywidualnego sprzętu i urządzeń (z wyjątkiem AGD), pobytu na turnusie rehabilitacyjnym czy opłacenia tłumacza języka migowego.

Oprócz wydatków, które pozwalają na pełne odliczenie, przepisy przewidują też limitowane, w dwóch wariantach.

Części odliczenia przewyższającej dochody za 2013 r. nie będzie można rozliczyć później

Wydatki na opłacenie przewodników osób niewidomych zaliczonych do I lub II grupy inwalidztwa i osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa mogą być odliczone w kwocie do 2280 zł rocznie. Taki sam limit jest dla nich przewidziany na utrzymanie psa przewodnika. Limit 2280 zł obowiązuje też na używanie auta osobowego stanowiącego własność osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub osoby mającej na utrzymaniu takiego niepełnosprawnego albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16. roku życia. Dotyczy on wydatków na konieczny przewóz niepełnosprawnego na zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne.

Drugim rodzajem ograniczenia jest dolny limit wydatków ponoszonych na leki, jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stale lub czasowo je zażywać. Odliczeniu w tym przypadku podlega różnica pomiędzy faktycznie wydaną w miesiącu kwotą na zakup tych leków i kwotą 100 zł.

Ministerstwo Finansów podkreśla, że wszelkiego rodzaju ulgi, w tym ulga rehabilitacyjna, jako odstępstwo od reguły powszechnego opodatkowania powinny być stosowane w ściśle określonych przypadkach. Dla przykładu: dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w styczniowej interpretacji odmówił możliwości skorzystania z ulgi niepełnosprawnej, która kupiła lek za około 9 tys. zł i zapłaciła dodatkowo kilka tysięcy złotych za trzy zabiegi jego iniekcji (łącznie ze znieczuleniem) w gałkę oczną (nr IBPBII/1/415-894/11/MZ). Kobieta nie miała odrębnego rachunku za lek, tylko łączny, na kwotę obejmującą także zabiegi. Organ uznał, że brak rachunku wyklucza odliczenie kosztu leku, a zabieg iniekcji nie jest zabiegiem rehabilitacyjnym, w związku z czym ulga nie przysługuje w ogóle.