W myśl art. 16 kodeksu karnego skarbowego sprawca, który po popełnieniu czynu zabronionego zawiadomił o tym organ powołany do ścigania, ujawniając istotne okoliczności tego czynu, w szczególności osoby współdziałające w jego popełnieniu, nie podlega karze za przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe.
Sprawca nawet drobnego przestępstwa bądź wykroczenia skarbowego może skorzystać z dobrodziejstwa czynnego żalu czy odstąpienia od wymierzenia kary i środka karnego tylko po uprzednim wszczęciu i przeprowadzeniu postępowania, ze wszystkimi wynikającymi z tego faktu konsekwencjami.
Odnośnie do kwestii ujawnienia okoliczności przestępstwa skarbowego lub wykroczenia w uchwale składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z 29 października 2004 r. (I KZP 24/2004) czytamy: „Użyty w art. 60 § 3 kodeksu karnego termin »ujawni« oznacza przekazanie przez sprawcę organowi powołanemu do ścigania przestępstw określonych tym przepisem wiadomości, dotychczas temu organowi nieznanych lub takich, które – według wiedzy sprawcy – są temu organowi nieznane".
Jest też drugie rozwiązanie
Omawiając przypadki zaniechania ukarania sprawcy, należy również zwrócić uwagę na art. 16a k.k.s. Zgodnie z tym przepisem nie podlega karze za przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe ten, kto złożył prawnie skuteczną, w rozumieniu przepisów ustawy – Ordynacja podatkowa lub ustawy z 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej korektę deklaracji podatkowej wraz z uzasadnieniem przyczyny korekty i w całości uiścił, niezwłocznie lub w terminie wyznaczonym przez uprawniony organ, należność publicznoprawną uszczuploną lub narażoną na uszczuplenie.
Instytucja korekty deklaracji podatkowej podobnie jak instytucja czynnego żalu stanowi przykład prymatu ekonomicznego zaspokojenia uszczuplonej należności publicznoprawnej przed karaniem sprawcy i jego karną stygmatyzacją.
