Jedną z podstaw demokratycznego społeczeństwa jest suwerenność rozumiana jako możliwość stanowienia reguł przez powszechnie wybieranych przedstawicieli, a następnie ich egzekwowanie przez sądy lub niezależnych regulatorów. To, czy społeczność ta jest definiowana jako lokalna (Śląsk), narodowa (Polska) czy na poziomie kontynentu (Europa), ma drugorzędne znaczenie w porównaniu z tym, czy reguły te stanowione są przez rozliczalną władzę publiczną, czy też nie.
Możliwość pociągnięcia do odpowiedzialności swoich przedstawicieli w procesie wyborczym jest fundamentem demokratycznego społeczeństwa. Takiej kontroli przez społeczeństwo pozbawione są np. zarządy spółek prywatnych. Sektor kluczowy dla rzetelności demokratycznych wyborów czy biobezpieczeństwa wymaga innego podejścia niż produkcja mebli lub pralek.